Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody – polska ustawa uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, regulująca kwestie prawne związane z ochroną przyrody w Polsce.

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
Państwo

 Polska

Data wydania

16 kwietnia 2004

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2004 r. nr 92, poz. 880

Tekst jednolity

Dz.U. z 2024 r. poz. 1478

Data wejścia w życie

1 maja 2004

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

ochrona przyrody

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2024 r. poz. 1089

Wejście w życie ostatniej zmiany

23 lipca 2024

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz krajobrazu. Nakłada też obowiązek dbałości o przyrodę będącą dziedzictwem i bogactwem narodowym nie tylko na państwo i samorządy, ale także na wszystkie podmioty prywatne i osoby fizyczne.

Katalog form ochrony przyrody określa art. 6 ustawy i zawiera on następujące prawne formy ochrony przyrody w Polsce: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, a także ochronę gatunkową roślin, zwierząt i grzybów.

Ustawa określa też zasady ochrona terenów zieleni i zadrzewień (dotyczy to terenów poza lasami).

W załączniku do ustawy wymienione są parki narodowe w Polsce.

Linki zewnętrzne

edytuj