Ustrój elektromagnetyczny
Ustrój elektromagnetyczny – element pomiarowy mierników elektromagnetycznych.
Zasada działania edytuj
Zasada działania ustroju elektromagnetycznego polega na wzajemnym oddziaływaniu jednego lub kilku elementów ruchomych wykonanych z materiału ferromagnetycznego z jedną lub kilkoma cewkami, przez które płynie prąd mierzony (lub proporcjonalny do mierzonego). Obecnie większość mierników elektromagnetycznych posiada nieruchomą, okrągłą cewkę, w której umieszczone są dwa rdzenie, jeden ruchomy i jeden nieruchomy. Przepływ prądu przez cewkę powoduje powstanie pola magnetycznego, które powoduje magnesowanie się dwóch rdzeni. Rdzenie wskutek jednoimiennego magnesowania odpychają się, co powoduje odchylenie się wskazówki.
Zastosowanie edytuj
Mierniki o ustroju elektromagnetycznym są konstrukcyjnie proste i niezawodne w użytkowaniu, co jest spowodowane brakiem ruchomej cewki. Najczęściej w tym ustroju wykonuje się mierniki prądu przemiennego (amperomierze i woltomierze). Mierniki tego typu rzadko są stosowane do pomiarów prądu stałego.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Mierniki elektromagnetyczne. W: Augustyn Chwaleba, Maciej Poniński, Andrzej Siedlecki: Metrologia elektryczna. Wyd. ósme zmienione. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-techniczne, 2003, s. 237-239. ISBN 83-204-2826-2. (pol.).