V Poznański Batalion Etapowy

V Poznałski batalion etapowyoddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

V Poznański batalion etapowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Rodowód

1/VII batalion wartowniczy

Organizacja
Formacja

Wojska Wartownicze
i Etapowe

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Rozkazem nr 10 000 mob. z 19 lipca 1920 Minister Spraw Wojskowych przemianował 1/VII batalion wartowniczy Poznański na V Poznański batalion etapowy[1][2]. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[3] 10 września batalion przebywał na koncentracji wojsk etapowych 6 Armii w Winnikach. Liczył wtedy w stanie żywionych 6 oficerów oraz 156 podoficerów i szeregowców, w stanie bojowym zaś 6 oficerów oraz 160 podoficerów i szeregowców(?)[4].

W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[5]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[6]. W czerwcu 1921 w batalionie pełnili służbę między innymi: ppor. piech. Wiktor Kociałkowski[a] z 68 pp, ppor. piech. Jan Antoni Sierosławski z 68 pp[9] i ppor. lek. dr Mojżesz Rabach z Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr 7[10].

W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[11].

Dowódcy batalionu

edytuj
  • kpt. Marian Janicki[12]
  1. Wiktor Kociałkowski urodził się 14 października 1887 w Kórniku. Zmarł 17 lipca 1954[7][8]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj