Michel Vaillant

(Przekierowano z Vaillante)

Michel Vaillant to francuska seria komiksowa, której twórcą jest Jean Graton. Jej bohaterem jest kierowca wyścigowy Michel Vaillant, członek zespołu wyścigowego Vaillante.

Seria ukazuje się nakładem wydawnictw Le Lombard i Dargaud od 1959 roku i liczy 70 albumów cyklu głównego i kilkadziesiąt pobocznych. Uważana jest za klasyczną pozycję w dziejach europejskiego komiksu i doczekała się wielu tłumaczeń, m.in. na polski (w latach 2002-2004 wydawnictwo Motopol-Twój Komiks opublikowało albumy 1-4 i 64). Od 1994 roku serię współtworzy syn Michela Gratona, Philippe. Michel Vaillant stał się kanwą dwóch seriali animowanych i filmu fabularnego (Najlepsi z najlepszych, 2003).

W komiksie w barwach Vaillante ścigali się poza fikcyjnym Michelem Vaillante także prawdziwi zawodnicy, tacy ak Jean-Pierre Beltoise[1], Éric Bernard[2], Mauro Bianchi[3], Thierry Boutsen[2], Jacky Ickx[4], Vanina Ickx[5], Didier Pironi czy Julie Wood[6].

Bohaterowie edytuj

Głównym bohaterem komiksu jest Michel Vaillant, kierowca i sportowiec. Bierze udział w licznych mistrzostwach Formuły 1, które wygrywa w czterech różnych albumach. Czterokrotnie zwyciężył w Indianapolis 500 i 24-godzinny wyścig Le Mans. Brał także udział w wyścigach rajdowych, wygrywając rajdy East African Safari i Paryż-Dakar. Brał udział w kilku wyścigach F2, F3 i GT i innych. Potrafi także prowadzić ciężarówki i motocykle, bardzo dobrze trenuje piłkę nożną, gimnastykę, tenis, judo i jazdę na nartach. Jako miły, poważny, pomocny, uważny, uczciwy i hojny człowiek Michel cieszy się dużą popularnością. Jego liczne zdolności, odwaga i wartości, dobroć i wygląd fizyczny czynią go praktycznie idealnym bohaterem, bez żadnych wad[7].

Françoise Vaillant jest żoną Michela. Po raz pierwszy pojawiła się w 1963 roku, jako nastolatka. Była wówczas dziennikarką gazety należącej do jej ojca Louisa Latoura, dobrego przyjaciela Henriego Vaillanta. W 1966 roku pojawiła się ponownie, ale jako starsza, atrakcyjna młoda kobieta. Od tego czasu pojawiała się na każdym albumie serii i widywała Vaillanta coraz częściej, aż do chwili, gdy jego rodzina namówiła go, aby się z nią ożenił. Pobrali się w 1974 roku. Françoise w niektórych przygodach jest główną bohaterką.

Jean-Pierre Vaillant jest starszym bratem Michela. Podobnie jak Michel zaczynał jako kierowca zespołu Vaillante. Już na pierwszym albumie poślubił Agnès de Chanzy, córkę przyjaciela Henriego Vaillanta mieszkającego w Argentynie. Jednak szybko zaczął coraz bardziej interesować się zarządzaniem rodzinnym zespołem i opracowywaniem strategii na potrzeby wyścigów Formuły 1. Wkrótce został szefem Vaillante, zastępując swojego ojca. Potrafi podejmować trudne decyzje, nie waha się też przed realizacją ambitnych projektów. Ma syna Jean-Michela Vaillanta, który jest chrześniakiem Michela.

Henri Vaillant jest ojcem Michela i Jean-Pierre'a. Zaczynał jako mechanik, następnie został kierowcą, stworzył własny zespół, a następnie został prezesem Vaillante. Raczej autorytarny, dał dwójce swoich dzieci rygorystyczną edukację. Później pozwolił swojemu synowi Jean-Pierre’owi przejąć stanowisko szefa i przeszedł na emeryturę. Jego sposób życia pozostaje skromny, jako prezes do pracy jeździł na rowerze. Człowiek szanowany, bliski swoim pracownikom, jest przez nich bardzo ceniony.

Steve Warson to amerykański kierowca i najlepszy przyjaciel Michela. Po raz pierwszy pojawił się w komiksie w 1957 roku. Steve ma inną osobowość niż Michel: pali, pije, flirtuje, bije się i przeciwstawia się innym kierowcom. Pomimo kilku wad jest dobrym kierowcą zespołu Vaillante i wiernym kolegą z drużyny Michela, nawet jeśli jego romantyczne przygody czasami sprawiały, że był okazjonalnym rywalem Michela.

„Lider” to tajemnicza postać będąca największym rywalem Vaillante i właścicielem drużyny Liderów. Zespół Leader wykorzystuje nowoczesne i zaawansowane technologie, aby konkurować z zespołem Vaillante w wyścigach samochodowych. Zespół ucieka się do agresywnych strategii, aby wygrywać wyścigi. Wychowany przez mnichów buddyjskich, ambitny i okrutny człowiek, studiował odmianę buddyzmu, która daje mu niesamowite moce, których używa, próbując zdominować przemysł motoryzacyjny. Jego pierwszy występ miał miejsce na albumie „Mach 1 pour Steve Warson”.

Przedsiębiorstwo Vaillante edytuj

 
Vaillante F1, oparty na Jordanie EJ11

W fabule komiksu, Vaillante to francuskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne i zespół wyścigowy. Przedsiębiorstwo zostało założone przez Henriego Vaillanta. W wyścigach samochodowych zespół Vaillante zadebiutował podczas 24h Le Mans 1939, w którym Vaillant startował z Margaret Randson; załoga nie ukończyła jednak wyścigu[8]. Henri Vaillant był również pierwszym dyrektorem przedsiębiorstwa Vaillante, po czym zastąpił go jego syn Jean-Pierre[9].

Vaillante wystawiało samochody w takich seriach jak 24h Le Mans, rajdowe mistrzostwa świata, Formuła 1 czy Indianapolis 500. Podstawowym kierowcą Vaillante był Michel Vaillant, który zadebiutował w barwach zespołu w 1957 roku i od tamtego czasu sześciokrotnie wygrał 24h Le Mans, dwukrotnie zwyciężył w Indianapolis 500, czterokrotnie zdobył mistrzostwo Formuły 1, a raz został rajdowym mistrzem świata[10].

Poza samochodami wyścigowymi Vailltante wytwarzało także samochody osobowe, ciężarowe, motocykle czy łodzie. Produkowane były takie serie modeli, jak Commando, Concorde, Daytona, Horizon, Junior i Marathon[11].

Upamiętnienie edytuj

 
Vaillante Grand Défi

Przypisy edytuj

  1. Chronologie 1970-1972 [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29].
  2. a b Chronologie 1990-1999 [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29].
  3. Chronologie 1960-1964 [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29].
  4. Chronologie 1965-1969 [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29].
  5. Vanina Ickx au Mans sur Vaillante [online], DH Les Sports+, 30 marca 2007 [dostęp 2021-03-29].
  6. Chronologie 1980-1984 [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29].
  7. "Michel Vaillant: Bringing a cartoon strip to the screen" (PDF). InCamera. Kodak. April 2003.
  8. Jean-Philippe Doret, The 24 Hours of Le Mans the inspiration behind Michel Vaillant (1) : 1937 [online], 24h Le Mans, 18 listopada 2015 [dostęp 2021-03-29].
  9. Jean-Pierre Vaillant [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-01].
  10. Palmarès de Michel Vaillant [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-09].
  11. Fahrzeuge / Modelle [online], Michel Vaillant [dostęp 2021-03-29].
  12. Jean-Philippe Doret, The 24 Hours of Le Mans the inspiration behind Michel Vaillant (4) - 1997 [online], 24h Le Mans, 9 grudnia 2015 [dostęp 2021-03-29].
  13. 1999 Vaillante Grand Defi goes for sale in Spa! [online], All Car Index, 16 maja 2014 [dostęp 2021-03-29].
  14. LOLA B98/10 HU8 [online], Lola Heritage [dostęp 2021-03-29].
  15. Tak mógł wyglądać Seat Ibiza [online], Auto Świat, 21 sierpnia 2014 [dostęp 2021-03-29].
  16. Peter Allen, Menu To Race As Comic Book Character Vaillant In Portugal [online], The Checkered Flag, 25 maja 2012 [dostęp 2021-03-29].
  17. MICHEL VAILLANT MAKES A GRAND COMEBACK AT LE MANS 24 HOURS WITH MOTUL AND REBELLION RACING [online], Rebellion Racing, 3 lutego 2017 [dostęp 2021-03-29].