Władysław Byszewski

Władysław Byszewski (ur. 20 listopada 1922 w majątku Słupia w woj. świętokrzyskim, zm. 15 kwietnia 2019 w Warszawie) – polski hodowca koni, trener, sędzia międzynarodowy zawodów jeździeckich i jeździec; mgr inż. rolnictwa i hodowli. Wielokrotny mistrz Polski w skokach przez przeszkody (1954, 1956, 1958, 1961)[1]. Największe sukcesy osiągnął na koniu Besson, koniu 25-lecia w sporcie wyczynowym[2].

Władysław Byszewski
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1922
majątek Słupia (województwo świętokrzyskie)

Data i miejsce śmierci

15 kwietnia 2019
Warszawa

Zawód, zajęcie

hodowca koni, trener jeździectwa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Armii Krajowej
Odznaka Zasłużony Mistrz Sportu

Życiorys edytuj

Urodził się 20 listopada 1922 w Słupi, w rodzinie Ludwika Byszewskiego h. Jastrzębiec (1891–1972) i Zofii z Dreckich (1892–1976)[3]. Miał siostry-bliźniaczki Annę po mężu Ostrowska (1924–1998) i Zofię po mężu Morawska (1924–2005)[4]. Szkołę średnią ukończył na tajnych kompletach w rodzinnym domu. Studia na wydziale rolnym, rozpoczęte w konspiracji, ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w 1947, otrzymując tytuł mgr. inż. rolnictwa i hodowli. W 1948 rozpoczął pracę w Stadninie Koni w Kozienicach, gdzie pracował do 1950. Został asystentem Ryszarda Zoppiego, zdobywając doświadczenie w pracy z końmi pełnej krwi angielskiej, poznając również specyfikę selekcji tych koni na torze wyścigowym. W lutym 1950 zostaje powołany na stanowisko kierownika Stadniny Koni Moszna[5].

W Mosznej postawił sport jeździecki na najwyższym poziomie i od pierwszych dni pracy każdego dnia prowadził treningi, ucząc młodych masztalerzy jazdy konnej. Norbert Wieja, Marian Gorzym, Gerard Geisler, Marek Małecki i Rudolf Mrugała reprezentowali Polskę, zdobywali medale Mistrzostw Polski, uczestniczyli w igrzyskach olimpijskich, Mistrzostwach Świata, Mistrzostwach Europy w WKKW (Marek Małecki), Mistrzostwach Europy (Norbert Wieja v-mistrz Europy Juniorów), Rudolf Mrugała (Mistrzostwa Europy, Finał Pucharu Świata). Był trenerem jeździeckiej kadry olimpijskiej na igrzyska olimpijskie w Monachium w 1972, gdzie startował Marek Małecki[5].

Wiele kadencji zasiadał w Zarządzie Polskiego Związku Jeździeckiego (PZJ), pełniąc przeważnie funkcję V-Prezesa ds. sportu. Był założycielem i prezesem Ludowego Klubu Jeździeckiego w Mosznej[6] oraz zasiadał we władzach Okręgowego Związku Jeździeckiego w Opolu. Za działalność w PZJ Władysław Byszewski otrzymał tytuł Honorowego Członka PZJ. Był zapalonym myśliwym.

Przez wiele lat pełnił funkcję sędziego, specjalizując się w dyscyplinie WKKW, uzyskując najwyższe międzynarodowe uprawnienia – sędziego oficjalnego. Dzięki swojej osobowości, a przede wszystkim fachowości był zapraszany w charakterze sędziego na największe zawody międzynarodowe w WKKW rozgrywane w Europie i w USA. Przez kilka lat był członkiem Komisji WKKW, działającej w strukturach Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (FEI).

Od 28 czerwca 1960 był mężem Grażyny Krystyny z Chełmickich (1924–2004)[3].

Zmarł 15 kwietnia 2019 w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wawrzyszewskim[4].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. http://kadraskoki.pl/Mistrzowie_Polski_w_skokach_przez_przeszkody | data dostępu 2021.03.16, język polski
  2. https://swiatkoni.pl/odszedl-wladyslaw-byszewski | data dostępu 2021.03.16, język polski
  3. a b Władysław Byszewski z Drozdowa h. Jastrzębiec [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-02-14].
  4. a b Ludwik Byszewski and Zofia Byszewska (maid. name Drecka) [online], kielakowie.com [dostęp 2022-02-14].
  5. a b c http://archive.fo/uMJPb#selection-443.481-443.713 | data dostępu 2021.03.16, język polski
  6. http://radio.opole.pl/102,81664,ludowy-klub-jezdziecki-moszna-swietuje-60-lecie | data dostępu 2021.03.16, język polski
  7. M.P. z 2000 r. nr 7, poz. 164 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju hodowli koni w Polsce”.
  8. Zmarł Władysław Byszewski [dostęp 2022-02-14].
  9. a b https://www.mzj.krakow.pl/aktualnosci/jubileusz-95-ych-urodzin-wladyslawa-byszewskiego/ | data dostępu 2021.03.16, język polski

Bibliografia edytuj

  • Duński Witold, Konno po sławę. Leksykon jeździectwa polskiego, T.1–2, Polski Związek Jeździecki, Warszawa 2012.
  • Byszewski Władysław, Kowalski Michał, Besson i Demona: Zapiski koniarza, Master Film, 2012.