Władysław Gallas
Władysław Gallas[a] (ur. 1 grudnia 1885 w Sygneczowie, zm. ?) – pułkownik saperów Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, inżynier kolejnictwa.
| |
 pułkownik saperów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1885 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1928 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 1 grudnia 1885 w Sygneczowie, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Stanisława i Anny z Michników[2][3]. W latach 1904–1909 studiował w Szkole Politechnicznej we Lwowie, którą ukończył z tytułem inżyniera kolejnictwa[4]. Po odbyciu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii został mianowany kadetem rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1911 w korpusie oficerów piechoty i przydzielony w rezerwie do c. i k. Pułku Kolejowego w Korneuburgu[1]. W szeregach tego oddziału walczył w czasie I wojny światowej. Na stopień porucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1916 w korpusie oficerów piechoty[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w korpusie wojsk kolejowych, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[6].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 2. lokatą w korpusie oficerów kolejowych[7]. W 1923 jako oficer nadetatowy był oficerem w Departamencie VI Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych[8]. 16 października 1923 został przeniesiony do 2 pułku kolejowego na stanowisko dowódcy[9][10].
Został awansowany do stopnia pułkownika w korpusie oficerów saperów kolejowych ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[11][12]. W 1924 jako oficer nadetatowy 2 pułku saperów kolejowych był szefem Wydziału w Departamencie VI Wojsk Technicznych[13]. Z dniem 31 października 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[14].
26 stycznia 1929 został mianowany przez premiera Kazimierza Bartela referentem technicznym i łącznikiem z ministerstwem komunikacji i robót publicznych[15].
Na początku lat 30. XX wieku przeprowadził się z Warszawy do Brzuchowic[16]. Był żonaty, dzieci nie miał[17].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5173 (1792)[2][18]
- Krzyż Walecznych[19]
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[20][21]
- Medal Niepodległości – 4 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[22]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[23]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[23]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[24]
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Schematismus 1912 ↓, s. 460, 1070.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 206, 1477.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 691.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 265.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 21, 981, 993.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 66 z 16 października 1923 roku, s. 707.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 634.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 905.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 638.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 21, 899.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 382.
- ↑ Jeszcze jeden pułkownik na rządowej posadzie - tym razem saper. laurahuta. [dostęp 2016-12-09].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Michalczyk 1931 ↓, s. 68.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 403.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1 foto.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1477.
Bibliografia edytuj
- Gallas Władysław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.3-303 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-07].
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Władysław Michalczyk: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Saperów Kolejowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.