Władysław Jerzy Chalecki
Władysław Jerzy Chalecki herbu Chalecki (ur. 30 maja 1606 roku w Wahanowie, zm. 4 lutego 1668 roku) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1649 roku[1], strażnik wielki litewski w 1656 roku, starosta mozyrski w 1654 roku, podkomorzy mozyrski w 1654 roku[2].
| ||
 Chalecki | ||
| Rodzina | Chaleccy herbu Chalecki | |
| Data urodzenia | 30 maja 1606 | |
| Data śmierci | 4 lutego 1668 | |
| Ojciec | Jan Chalecki | |
| Żona |
Krystyna Strawińska | |
| Dzieci | ||
ŻyciorysEdytuj
Był synem Jana, marszałka hospodarskiego z 1588, miecznika litewskiego z 1589. W latach 20. XVII wieku był uczestnikiem wojen z Kozakami i Szwedami. Kilkanaście razy był posłem na sejm. W okresie powstania Chmielnickiego bronił Polesia i Białorusi. Następnie brał udział we wszystkich wojnach prowadzonych w okresie panowania Jana Kazimierza. Był porucznikiem Chorągwi husarskiej litewskiej Pawła Jana Sapiehy. 8 kwietnia 1656 otrzymał tytuł strażnika Wielkiego Księstwa Litewskiego. Był członkiem konfederacji tyszowieckiej w 1655 roku[3]. Był uczestnikiem bitwy ze Szwedami pod Warszawa w 1656. Poseł sejmiku rzeczyckiego powiatu rzeczyckiego na sejm wiosenny 1666 roku[4].
Żonaty był od 1634 z Krystyną Strawińską. Miał trzech synów: Karola Kazimierza (zm. 1696), Krzysztofa i Bolesława Aleksandra. Został pochowany u księży bernardynów w Nieświeżu.
BibliografiaEdytuj
- Oskar Halecki, Chalecki Władysław Jerzy [w:] Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1937, t. 3, s. 252-253.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 133.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 202
- ↑ Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, Lublin 1958, s. 115
- ↑ Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 485.