Władysław Kuncewicz
Władysław Kuncewicz (ur. 23 października 1888 w Kazaniu, zm. 9 października 1974 w Celejowie[1]) – kapitan saperów Wojska Polskiego, pływak, olimpijczyk z Amsterdamu 1928.
 Fotografia z 1928 r. | |
 kapitan saperów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 października 1974 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1934 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
adiutant batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.jpg)
Życiorys edytuj
Po zakończeniu I wojny światowej, został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Został awansowany na stopień porucznika inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2]. W 1923 był oficerem 5 pułku saperów w Krakowie[3][4]. Następnie awansowany na stopień kapitana inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[5]. W 1924 i kolejnych latach 20. był oficerem 2 pułku saperów w Puławach[6][7]. W pułku służył na stanowisku adiutanta III batalionu saperów oraz pełnił funkcję prezesa pułkowego klubu sportowego[8]. W 1932 był oficerem Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[9]. Z dniem 31 października 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[10].
Był wszechstronnym sportowcem (wioślarstwo, pływanie, łyżwiarstwo, narciarstwo), największe sukcesy odnosił jako pływak. W latach dwudziestych XX wieku był uważany za jednego z najlepszych polskich pływaków. Podczas mistrzostw Polski w pływaniu 1923 w Krakowie (2 września 1923) reprezentując WKW Warszawa zdobył srebrny medal w wyścigu na 100 m stylem dowolnym oraz złoty medal w sztafecie 4 x 45,2 m (wraz z nim płynęli por. Kazimierz Dobrowolski, mjr Wiktor Szandorowski, por. inż. Leonard Seweryński)[11]. Wielokrotny rekordzista Polski w stylu dowolnym na dystansie: 50 m, 100 m, 200 m, 400 m. Był mistrzem Polski na 100 m stylem dowolnym (1924–1928), 400 m stylem dowolnym (1925, 1926) oraz w sztafetach 4 x 42,5 m (1923) i 4 x 50 m (1925).
Na igrzyskach olimpijskich 1928 wziął udział jedynie w wyścigu na dystansie 100 m stylem dowolnym, gdzie odpadł w eliminacjach.
Po II wojnie światowej mieszkał w Puławach i tam został pochowany[12].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Walecznych[13]
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1935)[14]
Przypisy edytuj
- ↑ B. Tuszyński, H. Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 712, ISBN 978-83-86320-01-1
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 909.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 882.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 207.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 831.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 800.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 570, 597.
- ↑ Bielski 1928 ↓, s. 52, 63.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 252, 451.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 251.
- ↑ Zawody pływackie o mistrzostwo Polski. „Stadjon”. Nr 19 (23), s. 12-13, 5 września 1923.
- ↑ Jacek Śnieżek, Co Puławianin ma wspólnego z filmowym Tarzanem? [online], mmpulawy.pl [dostęp 2011-03-28] (pol.).
- ↑ Jednodniówka 5 Pułku Saperów na uroczystość poświęcenia sztandaru 8 maja 1925 r. w Krakowie [online], s. 27.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 86 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Romuald Bielski: Dziesięć lat istnienia 2-go Pułku Saperów Kaniowskich 1918–1928. Puławy: 2 Pułk Saperów Kaniowskich, 1928.
- Polski Komitet Olimpijski: Władysław Kuncewicz – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
- Władysław Kuncewicz Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-09] (ang.).
- B. Tuszyński, H. Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., s. 712, ISBN 978-83-86320-01-1.