WM-16 Budapest
WM-16 Budapest – węgierski samolot rozpoznawczy i lekki bombowiec używany przez lotnictwo węgierskie w latach 30. XX wieku.
_t%C3%ADpus%C3%BA_rep%C3%BCl%C5%91g%C3%A9p._Fortepan_8607.jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
2 (pilot oraz obserwator/strzelec) |
| Historia | |
| Data oblotu |
1933 |
| Wycofanie ze służby |
1940 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik gwiazdowy WM K-14 |
| Moc |
860 KM (K-14) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
15,30 m |
| Długość |
9,55 m |
| Wysokość |
3,70 m |
| Powierzchnia nośna |
39,30 m² |
| Masa | |
| Własna |
2150 kg |
| Startowa |
3520 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
300 km/h |
| Pułap |
8100 m |
| Zasięg |
1000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3 karabiny maszynowe kal. 8 mm do 300 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Węgry | |
Historia edytuj
WM-16 został zaprojektowany przez zespół konstruktorów wytwórni Weiss Manfréd, pod kierownictwem inżynierów Miklosza Hoffa i Andora Halasza, jako rozwinięcie konstrukcji samolotu Fokker C.V, produkowanego w zakładach Weissa na licencji i używanego na Węgrzech jako samolot rozpoznawczy. Konstrukcja kadłuba i skrzydeł była identyczna z poprzednikiem, zmodyfikowano jedynie podwozie i zastosowano mocniejszy silnik. Prototyp wersji rozpoznawczej, oznaczonej Budapest 9, został oblatany w 1933 roku. Zbudowano łącznie 9 egzemplarzy[1] tej wersji.
W 1934 roku rozpoczęto opracowywanie odmiany samolotu WM-16 z nowym silnikiem, mogącej służyć jako lekki bombowiec. Nazwano ją Budapest 14 i również zbudowano 9 sztuk[1]. Od 1938 roku zakłady Weiss Manfred produkowały nowocześniejszy samolot WM-21 Sólyom, będący dalszym rozwinięciem tej konstrukcji.
Samoloty rozpoznawcze weszły na wyposażenie dwóch dywizjonów rozpoznania taktycznego lotnictwa węgierskiego w 1935 roku. Pomimo przestarzałej konstrukcji pozostały w linii do końca 1939 roku, biorąc udział w konflikcie ze Słowacją. Wersja bombowa była używana w 2/4. Dywizjonie Lekkich Bombowców Czerwone Diabły do 1940 roku, później również została przesunięta do zadań pomocniczych. Ostatnie WM-16 zostały wycofane z użycia przed końcem 1942 roku.
Był to dwupłatowy, dwumiejscowy samolot rozpoznawczy konstrukcji mieszanej, ze stały m podwoziem i otwartymi kabinami. Zależnie od wersji, napędzany był silnikiem Gnôme-Rhône K-9 (Budapest 9) o mocy 550 KM lub WM K-14 (Budapest 14) o mocy 860 KM. Ten ostatni był produkowaną w zakładach Weiss Manfred, licencyjną wersją silnika Gnôme-Rhône K-14. Uzbrojenie składało się z dwóch stałych i jednego ruchomego karabinów maszynowych kal. 8 mm, oraz, w samolocie Budapest 14, do 300 kg bomb na zaczepach pod skrzydłami.
Przypisy edytuj
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Zbigniew Lalak Magyar Királyi Honvéd Légierö w: Sojusznicy Luftwaffe. Część 2, Warszawa 1999, ISBN 83-906942-2-0
- http://www.airwar.ru/enc/spyww2/wm16.html [dostęp 10 kwietnia 2009]
- http://home.mit.bme.hu/~tade/pages/fokker.htm [dostęp 10 kwietnia 2009]