Wacław Śniechowski

Szpieg Abwehry na szkodę Polski

Wacław Śniechowski (ur. 4 kwietnia 1908[1], zm. 20 marca 1935) – oficer polskiej Marynarki Wojennej, podporucznik marynarki, oskarżony o zdradę i skazany na karę śmierci.

Wacław Śniechowski
podporucznik marynarki podporucznik marynarki
Data urodzenia

4 kwietnia 1908

Data śmierci

20 marca 1935

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (II RP)

Jednostki

Dywizjon Okrętów Podwodnych

Życiorys

edytuj

Absolwent Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej z 13. lokatą, skierowany do korpusu morskiego ze starszeństwem od 13 sierpnia 1931 roku, pełnił później służbę w Dywizjonie Okrętów Podwodnych. Zwerbowany przez Abwehranebenstelle Danzig, od lipca 1932 do stycznia 1935 roku był prowadzony przez ppłka Oskara Reile, z którym spotykał się m.in. w hotelu Deutsches Haus w Gdańsku, dostarczył gdańskiemu oddziałowi Abwehry dokumenty marynarki o dużym znaczeniu wojskowym, charakterystyki komandorów Eugeniusza Pławskiego, Aleksandra Mohuczego i Edwarda Szystowskiego – ówczesnych dowódców polskich okrętów podwodnych ORP „Wilk”, ORP „Ryś” i ORP „Żbik”, dokładny opis układów minowych tych okrętów wraz ze szkicem połączeń w komorze minowej, oraz wiele innych informacji o polskich jednostkach Dywizjonu Okrętów Podwodnych.

Aresztowany 13 stycznia 1935 roku i postawiony przed sądem wojskowym w Grudziądzu, który wobec bezspornego udowodnienia mu winy, 30 stycznia 1935 roku skazał go na karę śmierci przez rozstrzelanie. Wyrok wykonano 20 marca tego samego roku.

Przypisy

edytuj
  1. Rocznik Oficerski 1932, Ministerstwo Spraw Wojskowych Warszawa

Bibliografia

edytuj
  • Czesław Rudzki: Polskie Okręty Podwodne 1926-1969. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985, s. 58. ISBN 83-11-07159-4.