Wacław Banaszewski
Wacław Tadeusz Banaszewski (ur. 21 lutego 1894 w Boguszyńcu k. Koła, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy broni pancernej Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
 podporucznik rezerwy broni pancernej
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7/19 marca 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
27 kolumna samochodowa 1 Dywizji Piechoty Legionów, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Józefa i Michaliny z Piaseckich. Działacz niepodległościowy, żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. Podczas wojny 1918–1921 w 27 kolumnie samochodowej 1 Dywizji Piechoty Legionów i naczelnik VI rejonu powiatu wileńskiego.
W okresie międzywojennym mieszkał w Warszawie, gdzie prowadził własną firmę samochodową.
W kampanii wrześniowej przydzielony do 3 batalionu pancernego. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 017/1 z IV 1940 i liście PCK (AM) nr 518.
Był żonaty z Jadwigą z Murawskich, z którą miał syna Wacława.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości – 29 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[1]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/92
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.