Wacław Wądołkowski
Wacław Antoni Wądołkowski ps. „Pobóg” (ur. 6 czerwca 1925[1], zm. 5 sierpnia 1944 w Warszawie) – plutonowy, w powstaniu warszawskim żołnierz I plutonu „Sad”[2] 2 kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
 plutonowy
| |
| Data urodzenia |
6 czerwca 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujWacław Wądołkowski był synem Ignacego Wądołkowskiego i Janiny Marii z domu Staniszewskiej[3]. Uczył się w Gimnazjum im. Tadeusza Reytana[3]. Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Znajdował się w grupie Ubezpieczenie (od strony Porządzia) podczas akcji Sieczychy[4].
W powstaniu warszawskim uczestniczył w walkach swojego oddziału na Woli. 5. dnia powstania 1944 został ranny i znalazł się w Szpitalu Karola i Marii przy ul. Leszno 136 na Woli. Tam też, tego samego dnia, został zamordowany przez żołnierzy niemieckich. Miał 19 lat.
Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych obok kwater żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka”[5].
Został odznaczony Krzyżem Walecznych[5].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dane według: Piotr Rozwadowski (red.), Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, t. 6, Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2004, ISBN 83-11-09586-8.
- ↑ Skład kampanii „Rudy” Harcerskiego Batalionu „Zośka”. czworka.zhr.pl. [dostęp 2020-11-01].
- ↑ a b Marian Miszczuk: Wądołkowski Ignacy Benedykt. W: Harcerski słownik biograficzny. Janusz Wojtycza (red.). T. 3. Warszawa: Muzeum Harcerstwa, Marron Edition, 2012, s. 226. ISBN 978-83-932229-2-6. [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 291. ISBN 83-06-01851-6.
- ↑ a b Wacław Wądołkowski. 1944.pl. [dostęp 2024-04-11].