Walentyna Nagórska-Rudzka
Walentyna Irena Wanda Nagórska-Rudzka (ur. 20 października 1901 w Warszawie[1], zm. 1992) – polska historyk emigracyjna, badaczka dziejów powstania styczniowego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
historyk |
Życiorys edytuj
Od 1921 studiowała historię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, w 1926 przedstawiła i obroniła pracę doktorską pt. "Stanowisko społeczeństwa polskiego przed Kongresem Wiedeńskim". Praca ta była publikowana na łamach Przeglądu Historycznego pod tytułem "Polskie zabiegi dyplomatyczne 1813-1814" oraz "Opór społeczeństwa polskiego 1813-1814". Po 1945 aktywna w środowisku historyków polskich na emigracji w Wielkiej Brytanii, a także w Stanach Zjednoczonych. Od 1963 członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[2].
Wybrane publikacje edytuj
- Opinja publiczna w Księstwie Warszawskiem w 1813 roku, Warszawa 1928.
- Książę Adam Czartoryski w dobie Powstania Listopadowego, Warszawa 1931.
- Anna Tomaszewicz Dobrska, Warszawa: Instytut Badania Najnowszej Historji Polski 1935.
- Karol Majewski i jego działalność w latach 1859-1863 = Charles Majewski et son activité en 1859-1863, Warszawa: Societas Scientiarum Varsoviensis 1936.
- Karol Majewski w latach 1859-1864, Warszawa: Towarzystwo Naukowe Warszawskie 1937.
Przypisy edytuj
- ↑ Archiwum Państwowe w Warszawie, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej Św. Krzyża w Warszawie, sygn. 184, akt ur. nr 148.
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 66. docplayer.pl. [dostęp 2019-04-09].
Bibliografia edytuj
- Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań 2005, s. 268.