Wikipedia

Walerian Wiczyński

Oficer Wojska Polskiego, funkcjonariusz Policji Państwowej

Walerian Wiczyński (ur. 12 listopada 1882 w Biłce Szlacheckiej, zm. 1940 w Kijowie) – inspektor Policji Państwowej, major rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Walerian Wiczyński
Ilustracja
inspektor inspektor
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1882
Biłka Szlachecka

Data i miejsce śmierci

1940
Kijów

Formacja

Policja Państwowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 12 listopada 1882. Od 1903 pełnił zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Galicyjski Pułk Piechoty Nr 95 we Lwowie. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913) oraz walczył w czasie I wojny światowej. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: kadeta–zastępcy oficera (1 września 1903), podporucznika (1 listopada 1905), porucznika (1 maja 1911) i kapitana (1 maja 1915)[1][2][3][4].

Po zakończeniu I wojny światowej brał udział w obronie Lwowa 1918 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej w stopniu kapitana żandarmerii[5]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[6][7]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 82 Pułku Piechoty w garnizonie Brześć[8][9].

Wstąpił do służby w Policji Państwowej. Mianowany inspektorem Policji. Od 1 grudnia 1919 do 27 czerwca 1927 sprawował stanowisko Komendanta Okręgu VIII Lwowskiego PP[10][11][12], a od 27 czerwca 1927 do 8 października 1934 stanowisko komendanta Okręgu IV Lubelskiego PP[11]. We Lwowie był inicjatorem akcji zbierania funduszy na zakup samolotu do celów obrony powietrznej Polski[13].

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Został zamordowany przez NKWD w 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/1-17 oznaczony numerem 499)[14]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1905 ↓, s. 320, 599.
  2. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 333, 652.
  3. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 251, 568.
  4. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 126, 782.
  5. ↑ Iwona Łaptaszynska: Obsada personalna obrony Lwowa 1 - 22.11.1918r.. [dostęp 2015-05-03].
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 468.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 410.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 362.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 315.
  10. ↑ Robert Litwiński. Skutki działań wojennych w 1939 r. dla policji w Małopolsce Wschodniej. „Dzieje Najnowsze”, s. 79, Rocznik XXXIX – 2007. ISSN 0419-8824. 
  11. ↑ a b Wykaz Komendantów Okręgowych Policji Państwowej w latach 1919–1939. policjapanstwowa.pl. [dostęp 2019-12-07]. za: Robert Litwiński: Korpus policji w II Rzeczypospolitej. Służba i życie prywatne. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2007. ISBN 978-83-227-3202-1.
  12. ↑ Obsada personalna jednostek Policji Państwowej w roku 1926. policjapanstwowa.pl. [dostęp 2015-05-03].
  13. ↑ Policyjne kalendarium (nr 121/04.2015). [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  14. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 104. [dostęp 2015-05-03].
  15. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.
  16. ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu organizacji służby bezpieczeństwa publicznego”.
  17. ↑ a b c Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 782.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Walerian_Wiczyński&oldid=71889671”