95 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 95 (niem. Galizisches Infanterieregiment Nr. 95) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej armii.
Historia pułku edytuj
Pułk został sformowany 1 stycznia 1883 roku z połączenia czterech batalionów, które dotychczas wchodziły w skład pułku piechoty Nr: 15, 24, 41 i 58[1].
Okręg uzupełnień – Czortków (niem. Tschortkau) na terytorium 11 Korpusu[1].
Honorowymi szefami pułku byli kolejno:
- FML Ludwig Józef Jerzy Franciszek Cornaro (1885–1886),
- generał kawalerii Józef Rodakowski (1887 – †9 VI 1912),
- generał piechoty Hermann Kövess von Kövesshaza (1912–1918)[1].
Kolory pułkowe: amarantowy, guziki srebrne. Skład narodowościowy w 1914 roku 21% – Polacy, 70% – Rusini[2].
W latach 1903–1914 komenda pułku oraz 1. i 4. bataliony stacjonowały we Lwowie (niem. Lemberg), 3. batalion w Czortkowie. 2. batalion podlegał dyslokacjom: w 1908 roku został przeniesiony ze Lwowa do Kotoru, w 1909 roku do Prčanj (wł. Perzagno), w latach 1909–1910 stacjonował w Budvie (wł. Budua), a w latach 1911–1914 w Fočy[1].
W 1914 roku pułk (bez 2. batalionu) wchodził w skład 60 Brygady Piechoty należącej do 30 Dywizji Piechoty, natomiast 2. batalion był podporządkowany komendantowi 8 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[3].
Bataliony pułku brały udział w walkach z Rosjanami w końcu 1914 i na początku 1915 roku w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: nr 302 Żegocina, nr 192 Lubcza, nr 314 Bochnia, nr 277 Brzesko-Okocim oraz nr 279 Sterkowiec-Dziekanów.
Żołnierze edytuj
- Komendanci pułku
- płk Erwin Krismanic (1903)
- płk Johann Fabrizii (1904)
- płk Peter Sixl (1905-1908)
- płk Gustav Nestroy (1908–1910)
- płk Gustav Zimmermann (1910–1912)
- płk Alois von Bauer (1912–1914[1])
- Oficerowie
- kpt. Marian Kijowski
- kpt. Leonard Petelenz
- kpt. Gustav Zieritz (1900–1912)
- por. Franz Böhme
- por. rez. Bernard Mond
- por. rez. Władysław Oryszczak[a]
- por. rez. Jan Zakrzewski
- ppor. rez. Antoni Borzemski
- ppor. rez. Zygmunt Hołobut
- ppor. rez. Rudolf Indruch
- ppor. Jan Petri
- ppor. rez. Klemens Remer
- ppor. rez. Aleksander Zborzyl
- Walerian Wiczyński
- Marcin Wysocki
- starszy lekarz Ludwik Miłkowski-Baumbach (1902–1904)
Uwagi edytuj
- ↑ Kpt. piech. Władysław Jan Olski vel Oryszczak[4] ur. 10 maja 1894 we Lwowie. 5 czerwca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1917, zaliczony do I Rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny[5]. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Srebrnym Medalem Waleczności 2 klasy i Krzyżem Wojskowym Karola[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 568.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 103, 113, 568.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 5 sierpnia 1924, s. 430.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919, poz. 2089.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 241, 783.
Bibliografia edytuj
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Nr 95. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].