Walerij Filippow

rosyjski szachista

Walerij Filippow, ros. Валерий Владимирович Филиппов (ur. 28 listopada 1975) – rosyjski szachista, arcymistrz od 1996 roku.

Walerij Filippow
Data urodzenia

28 listopada 1975

Obywatelstwo

ZSRR
Rosja

Tytuł szachowy

arcymistrz (1996)

Ranking FIDE

2553

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Kariera szachowa edytuj

Znaczące sukcesy zaczął odnosić w połowie lat 90. W 1995 r. zwyciężył w kołowym turnieju w Kemerowie, zajął również III m. (za Jurijem Szulmanem i Wiktorem Bołoganem) we Władywostoku, a w następnym roku podzielił I m. (wspólnie z Siemonem Dwojrisem) w Omsku oraz zajął III m. w Gistrup (za Jurijem Jakowiczem i Aleksiejem Aleksandrowem). W 1997 r. podzielił II m. (za Władimirem Małaniukiem, wspólnie z Andriejem Charitonowem) w finale Pucharu Rosji, a w 1998 w rozgrywkach tych zajął III m. (za Wadimem Zwiagincewem i Aleksandrem Morozewiczem). W tym samym roku wystąpił w drugiej reprezentacji Rosji na rozegranej w Eliście szachowej olimpiadzie, a w 1999 r. na pierwszej szachownicy reprezentacji kraju na drużynowych mistrzostwach Europy w Batumi[1]. W 2000 r. zdobył w Warnie tytuł akademickiego mistrza świata[2][3], zwyciężył w memoriale Carlosa Torre Repetto w Meridzie oraz w memoriale Michaiła Czigorina w Sankt Petersburgu (wspólnie m.in. z Jewgienijem Najerem i Maksimem Sorokinem), w 2001 r. podzielił I m. (wspólnie z Walerijem Popowem) w kolejnym finale Pucharu Rosji, rozegranym w Kazaniu, a w 2002 r. po raz drugi w karierze zwyciężył w memoriale Carlosa Torre Repetto. W 2004 r. odniósł jeden z największych sukcesów w karierze, zwyciężając (wspólnie z Siergiejem Rublewskim i Rafaelem Waganianem) w otwartym turnieju Aerofłot Open w Moskwie. Wystąpił również w rozegranym w Trypolisie pucharowym turnieju o mistrzostwo świata, awansując do III rundy (w dwóch pierwszych pokonał Daniela Camporę i Loeka van Wely, a w trzeciej przegrał z Aleksandrem Griszczukiem)[4].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 kwietnia 2004 r., z wynikiem 2639 punktów zajmował wówczas 53. miejsce na światowej liście FIDE[5].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj