Walter Hammer
Walter Hammer (ur. 30 czerwca 1907 w Hagen, zm. 21 lutego 2003[1]) – SS-Obersturmbannführer oraz Regierungsrat, w 1939 roku był dowódcą 2 oddziału podporządkowanego Einsatzgruppe IV pod dowództwem SS-Brigadeführera Lothara Beutela działającej przy 4 Armii. W czasie okupacji Polski był komendantem SD w Warszawie.
 SS-Obersturmbannführer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1935–1945 |
| Formacja | |
| Stanowiska |
dowódca 2. oddziału Einsatzgruppe IV |
Życiorys
edytujSyn sędziego studiował prawo we Fryburgu Bryzgowijskim. Po uzyskaniu doktoratu w Getyndze pracował w sądzie w Hagen, a w maju 1933 wstąpił do NSDAP (nr 3.196.199) i SS nr 280 155, nr NSDAP - 3 196 199.[2] Od 9 listopada 1936 do 1938 był asesorem rządowym na komisariacie policji państwowej w Erfurcie. W maju 1945 roku Hammer trafił do niewoli sowieckiej. Został skazany przez radziecki sąd wojskowy na 25 lat łagru. Dzięki porozumieniu między kanclerzem Konradem Adenauerem i ministrem obrony Nikołajem Aleksandrowiczem Bułganinem mógł wrócić do Niemiec w grudniu 1955 r.
Przypisy
edytuj- ↑ West- und Nordeuropa 1940 - Juni 1942 Tom 5, pod redakcją Götz Aly, Katja Happe, 2012
- ↑ Walter Hammer na liście SS
Bibliografia
edytuj- Michael Wildt, Generation des Unbedingten. Das Führungskorps des Reichssicherheitshauptamtes, Hamburg: Hamburger Edition HIS, 2002, ISBN 3-930908-75-1, OCLC 49867514.