Warwara Jakowlewa (komunistka)

Warwara Nikołajewna Jakowlewa, ros. Варвара Николаевна Яковлева (ur. 1885 w Moskwie, rozstrzelana 11 września 1941 pod Orłem[1]) – rosyjska komunistka, działaczka partii bolszewickiej.

Warwara Jakowlewa
Варвара Николаевна Яковлева
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Warwara Nikołajewna Jakowlewa

Data i miejsce urodzenia

1885
Moskwa

Data i miejsce śmierci

11 września 1941
pod Orłem

Ludowy Komisarz Finansów RFSRR
Okres

od 1929
do 1937

Przynależność polityczna

WKP(b)

Poprzednik

Nikołaj Milutin

Następca

Nikołaj Sokołow

Odznaczenia
Order Lenina

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Moskwie w rodzinie mieszczańskiej, w roku 1904 wstąpiła do SDPRR (frakcja bolszewików). Na VI zjeździe SDPRR (b) w sierpniu 1917 wybrana na zastępcę członka Komitetu Centralnego, funkcję pełniła do 23 lutego 1918[2], kiedy to zrezygnowała na znak protestu przeciw traktatowi brzeskiemu. Od marca 1918 działała w moskiewskim oddziale Czeki, w roku następnym została przeniesiona do Ludowego Komisariatu Aprowizacji i współorganizowała rekwizycje żywności na terenie kraju.

W sporze o rolę związków zawodowych w państwie (1920–1921) poparła stanowisko Nikołaja Bucharina. Mimo wcześniejszych różnic politycznych z Lwem Trockim w październiku 1923 podpisała zredagowany przez niego list otwarty do członków WKP(b) – tzw. Deklarację 46, z propozycjami zmian w systemie funkcjonowania partii bolszewickiej proponowanych przez Lewicową Opozycję.

Od 1922 do 1929 pracowała w Ludowym Komisariacie Edukacji RFSRR, ostatecznie jako wicekomisarz oświaty RFSRR. W 1929 została Ludowym Komisarzem Finansów RFSRR. W okresie „wielkiej czystki” aresztowana 12 września 1937 przez NKWD. W marcu 1938 uczestniczyła jako świadek w pokazowym trzecim procesie moskiewskim (Nikołaj Bucharin, Aleksiej Rykow i inni). 14 maja 1938 skazana przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z art 58 kk za szkodnictwo i terror na 20 lat więzienia i konfiskatę mienia. Karę odbywała w politizolatorze w Orle. Po ataku III Rzeszy na ZSRR w sytuacji ofensywy Wehrmachtu na Moskwę zasądzona zaocznie na wniosek Stalina przez Kolegium Wojskowe SN ZSRR na śmierć i rozstrzelana wraz z innymi więźniami politycznymi z Orła (Maria Spiridonowa, Chrystian Rakowski i in.) w ramach egzekucji w lesie Miedwiediewskim przeprowadzonych przez NKWD.

W 1958 została zrehabilitowana.

22 marca 1933 odznaczona Orderem Lenina.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj