Wiado – dawna wieś nad Jeziorem Bobrowickim. Miejsce, w którym się znajdowała, współcześnie położone jest na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim, w sielsowiecie Telechany, na terenie Rezerwatu Krajobrazowego „Wygonowskie”.

Wiado
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

iwacewicki

Sielsowiet

Telechany

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wiado”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wiado”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wiado”
Ziemia52°38′32″N 25°45′44″E/52,642222 25,762222

Historia edytuj

Wieś pojawia się w źródłach od XVI w.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kosowskim/iwacewickim[a], do 1 stycznia 1926 w gminie Borki-Hiczyce, następnie w gminie Święta Wola[1][2].

12 września 1942 Wiado oraz sąsiednie wsie Bobrowicze, Kraśnica i Tupice (Tupiczyce) zostały spalone wraz z mieszkańcami przez esesmanów z niemieckiej ekspedycji karnej. Po wojnie wsi nie odbudowano.

Obecnie o istnieniu wsi przypomina obelisk upamiętniający pomordowanych przez Niemców mieszkańców, postawiony w czasach sowieckich. W miejscu Wiada oraz nieodległych Tupic i pól otaczających obie wsie rozwinęła się niewielka pustynia antropogeniczna[3].

Uwagi edytuj

  1. do 12 grudnia 1920 w powiecie słonimskim

Przypisy edytuj

  1. Dz.U. z 1925 r. nr 129, poz. 933
  2. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2021-01-07]. (pol.).
  3. I. Pirożnik, W. Snytko, T. Szczypek, Walory turystyczne szlaku Kanału Ogińskiego na Polesiu Bialoruskim, „Acta Geographica Silesiana”, 5, 2009, s. 54–55 [zarchiwizowane z adresu 2016-06-03].

Bibliografia edytuj