Wiaziga

Wiaziga (także: wiziga^[1], wiazyga^[1]) – w kuchni rosyjskiej, zasuszone struny grzbietowe ryb jesiotrowatych, wykorzystywane do przyrządzania wykwintnych nadzień do pierogów (np. rastiegajów)^[2]^[3]^[4].

Przed użyciem wiazigę namacza się, gotuje i drobno kroi na kawałki^[4]. Używa się jej do pierogów z nadzieniem z mięsa, ryby gotowanej, kapusty, ryżu, grzybów lub marchewki^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b Halina Karaś: Rusycyzmy słownikowe w polszczyźnie okresu zaborów. 1996, s. 172. ISBN 978-83-7151-117-2, ISBN 83-7151-117-5.
↑ „Wiaziga”. W: Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 201. ISBN 83-225-0106-4.
↑ Hygina Seheń: Kuchnia rosyjska. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1975, s. 109 („Potrawy z ryb: Uwagi wstępne”), 222 („Rastiegaje nadziewane mięsem, rybą lub wiazigą”).
↑ ^a ^b ^c Kuchnie narodowe ZSRR: Wiadomości wstępne. W: praca zbiorowa: Kucharz gastronom. Wyd. III poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo przemysłu lekkiego i spożywczego, 1968, s. 1126.

[Karaś-1] Halina Karaś: Rusycyzmy słownikowe w polszczyźnie okresu zaborów. 1996, s. 172. ISBN 978-83-7151-117-2, ISBN 83-7151-117-5.

[Halbański-wiaziga-2] „Wiaziga”. W: Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 201. ISBN 83-225-0106-4.

[Seheń-3] Hygina Seheń: Kuchnia rosyjska. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1975, s. 109 („Potrawy z ryb: Uwagi wstępne”), 222 („Rastiegaje nadziewane mięsem, rybą lub wiazigą”).

[KucharzGastronom-4] Kuchnie narodowe ZSRR: Wiadomości wstępne. W: praca zbiorowa: Kucharz gastronom. Wyd. III poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo przemysłu lekkiego i spożywczego, 1968, s. 1126.

[1]

[2]

[3]

[4]