Wieża ciśnień na Glinicach w Radomiu
Wieża ciśnień na Glinicach w Radomiu – wieża ciśnień z lat 1926-1927 położona w Radomiu na osiedlu Glinice przy ul. Słowackiego 102[a].
nr rej. 431/A/90 z 25.05.1990 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Słowackiego 102 |
Architekt |
Feliks Michalski |
Wysokość całkowita |
28 m |
Powierzchnia użytkowa |
670 m² |
Rozpoczęcie budowy |
1926 |
Ukończenie budowy |
1927 |
Ważniejsze przebudowy |
2009–2011 |
Położenie na mapie Radomia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
51°23′15,43″N 21°10′24,96″E/51,387620 21,173600 |
Obiekt zaprojektował warszawski architekt Feliks Michalski[1]. Zbiornik zainstalowany został przez firmę „W. Fitzner i K. Gamper Sosnowiec”[1]. Wieża mogła pomieścić 1570 m³ wody[1]. Średnica wieży wynosi 12 m, zaś jej wysokość to 28 m[1]. W dolnej części wieża posiada boniowanie oraz portal drzwi wejściowych nakryty tympanonem[1]. Główna część wieży ozdobiona jest płytkimi pierścieniowymi bruzdami[1]. W górnej części wieży znajduje się poszerzenie z gzymsem nakryte daszkiem[1]. Ostatnia kondygnacja zwieńczona jest balustradą[1]. Do obiektu prowadzi brama z kutymi skrzydłami zwieńczona herbem Radomia[1]. Obok wieży znajduje się dawna parterowa stróżówka, również wpisana do rejestru zabytków[1][2].
Wieża ciśnień została wybudowana w latach 1926-1927 jako część systemu wodociągowego Radomia, finansowanego z pożyczki amerykańskiego towarzystwa „Ulen & Company”[1]. Ulokowana została w jednym z najwyższych punktów miasta, a zasilała ją stacja pomp przy ul. Filtrowej[1]. Wieża pełniła pierwotną funkcję do 1983[1]. W latach 2009–2011 przeprowadzono kompleksowy remont obiektu i adaptację wnętrz na potrzeby biurowe[1]. W jego trakcie usunięto zbiornik na wodę, wnętrze podzielono na siedem kondygnacji, poszerzono istniejące okna i wybito nowe, wstawiono windę. Dzięki tym zmianom powstał biurowiec o powierzchni 670 m²[1].
Wieża wraz z sąsiadującym budynkiem wpisana jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod numerem 431/A/90 z 25.05.1990[2][1].
Uwagi
edytuj- ↑ W opracowaniach pojawia się także adres „Słowackiego 104” (Retropedia Radomia) lub Słowackiego 112 (rejestr zabytków).