Wielka Warzęchowa Strażnica
Wielka Warzęchowa Strażnica (słow. Slavkovská stráž[1], Veľká slavkovská stráž[2], 2168 m) – wybitna turnia w słowackich Tatrach Wysokich, położona w środkowej części Warzęchowego Filara, opadająca z masywu Sławkowskiej Kopy na północ do Doliny Staroleśnej[1].
 Wielka Warzęchowa Strażnica widoczna na zdjęciu pod szczytem Sławkowskiej Kopy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2168 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°10′14,4″N 20°10′45,1″E/49,170667 20,179194
| |
Od Sławkowskiej Kopy Wielka Warzęchowa Strażnica odgraniczona jest Warzęchowym Przechodem (Slavkovská priehyba). W jej wierzchołku grań zmienia kierunek z północnego na północno-wschodni[3]. W jej dolnej części znajdują się (kolejno od góry)[4][1][2]:
- Pośredni Warzęchowy Przechód (Prostredná slavkovská priehyba),
- Pośrednia Warzęchowa Strażnica (Prostredná slavkovská stráž),
- Niżni Warzęchowy Przechód (Nižná slavkovská priehyba),
- Mała Warzęchowa Strażnica (Malá slavkovská stráž).
W wierzchołku Wielkiej Warzęchowej Strażnicy odgałęzia się na wschód Jamiński Filar, w którym za Jamińskim Przechodem wznosi się Jamińska Strażnica[4]. Według Witolda Henryka Paryskiego grań ta odgałęzia się nieco niżej, pod blokiem szczytowym Pośredniej Warzęchowej Strażnicy[1]. Warzęchowy Filar wraz z Jamińskim Filarem oddzielają od siebie Nowoleśną Kotlinę po stronie zachodniej i Jamiński Żleb z górnym piętrem, Jaminą, po stronie wschodniej[4]. Między Jamińskim i Warzęchowym Filarem znajduje się stroma rynna, niżej przechodząca w Jamińskie Usypy – wielki stożek piargowy położony między Jamińską Strażnicą a Małą Warzęchową Strażnicą[1].
Najprostsza droga na wierzchołek Wielkiej Warzęchowej Strażnicy prowadzi granią z Warzęchowego Przechodu[1].
Pierwsze wejścia:
- letnie – J. Zlatniková i Krištof Zlatnik, w lecie 1951 r. (być może wcześniej byli na szczycie kartografowie),
- zimowe – Arno Puškáš i Ladislav Szabó, 30 kwietnia 1958 r.[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 106–110.
- ↑ a b Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-17].
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141–142. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b c Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 391–393. ISBN 83-01-13184-5.