Jamińska Strażnica

Jamińska Strażnica (słow. Slavkovská vežička) – turnia w słowackich Tatrach Wysokich, położona w Jamińskim Filarze – odgałęzieniu środkowej części Warzęchowego Filara, opadającego do Doliny Staroleśnej[1].

Jamińska Strażnica
Ilustracja
Jamińska Strażnica (po lewej) i Mała Warzęchowa Strażnica
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Karpaty, Tatry

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jamińska Strażnica”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jamińska Strażnica”
Ziemia49°10′16,2″N 20°10′57,4″E/49,171167 20,182611

Od znajdujących się na zachodzie Wielkiej Warzęchowej Strażnicy i Pośredniej Warzęchowej Strażnicy Jamińska Strażnica odgraniczona jest Jamińskim Przechodem. Według Bedekera tatrzańskiego Jamiński Filar odgałęzia się od Wielkiej Warzęchowej Strażnicy[2]. Z kolei Witold Henryk Paryski w 14. tomie przewodnika Tatry Wysokie opisuje, że owa grań jest kontynuacją piarżysto-skalistej grzędy opadającej spod bloku szczytowego Pośredniej Warzęchowej Strażnicy. Jamińska Strażnica stanowi zakończenie grani, ale nie jest typowym wierzchołkiem, lecz stanowi miejsce, od którego przeistacza się ona w stromą grzędę. Z dna Doliny Staroleśnej Jamińska Strażnica wygląda jednak jak wybitna, zakończona ostro samodzielna turnia[1].

Południowe stoki opadają z Jamińskiej Strażnicy do Jaminy – górnego piętra Jamińskiego Żlebu, odgałęzienia Doliny Staroleśnej[3]. Na północ od Jamińskiego Przechodu, między Jamińskim i Warzęchowym Filarem, znajduje się stroma rynna, niżej przechodząca w Jamińskie Usypy – wielki stożek piargowy położony między Jamińską Strażnicą a Małą Warzęchową Strażnicą[1].

Brak jest danych na temat pierwszych wejść na Jamińską Strażnicę. Najłatwiejsze drogi prowadzą na nią z dolnej części Jaminy[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 110–111.
  2. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 391–393. ISBN 83-01-13184-5.
  3. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141–142. ISBN 83-909352-2-8.