Wiesław Otta

polski ekonomista

Wiesław Janusz Otta (ur. 7 lipca 1948 w Starogardzie Gdańskim, zm. 1 lutego 1997 w Poznaniu) - prof. dr hab., polski naukowiec, ekonomista specjalizujący się w zakresie przedsiębiorstw w sferze wymiany zagranicznej, funkcjonowania turystyki zagranicznej, praktyki i teorii przekształcania gospodarki administracyjnie kierowanej w wolnorynkową oraz problematyce regulacji zachowań przedsiębiorstw w gospodarce postsocjalistycznej. Przez całą karierę naukową związany był z poznańską Akademią Ekonomiczną.

Wiesław Janusz Otta
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1948
Starogard Gdański

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1997
Poznań

profesor nauk ekonomicznych
Doktorat

1976

Habilitacja

1987

Profesura

22 października 1996

Uczelnia

Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

Okres zatrudn.

1971-1997

Życiorys edytuj

Młodość edytuj

Był synem Wandy z domu Szczełkun i Tadeusza w Starogardzie Gdańskim, gdzie jego ojciec pracował w jednostce wojskowej. W związku z przenosinami ojca na kolejne placówki, przeprowadził się później do Bydgoszczy, a następnie do Poznania, gdzie osiadł już na stałe. Po ukończeniu szkoły podstawowej, podjął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Podczas edukacji szkolnej wyróżniał się wysokimi wynikami w nauce z większości przedmiotów. Po zdaniu matury w 1966 podjął studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. Stopień zawodowy magistra uzyskał w 1971.

Kariera naukowa edytuj

Uzyskawszy magisterium, podjął w 1971 pracę jako asystent w Wyższej Szkole Ekonomicznej, która trzy lata później została podniesiona do rangi akademii. Z uczelnią tą związany był do końca życia, uzyskując kolejno stanowiska asystenta, adiunkta, docenta i profesora nadzwyczajnego. Spodziewany awans na profesora zwyczajnego uniemożliwiła przedwczesna śmierć.

W 1976 uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych na podstawie pracy Marketing w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa, awansując tym samym w hierarchii akademickiej na adiunkta. W latach 1981, 1982-83 i 1984 był przewodniczącym Wydziałowej Komisji Praktyk Studenckich. W 1987 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego ekonomii w zakresie ekonomiki handlu zagranicznego na podstawie rozprawy Zachowanie się przedsiębiorstw handlu zagranicznego. Przyczynek do teorii przedsiębiorstwa w gospodarce socjalistycznej. Następnie otrzymał stanowisko docenta. W 1989 r. wyróżniono go Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej. W 1992 awansowano go na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 1996 otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł naukowy profesora. Wypromował ok. 100 magistrów i jednego doktora.

Był członkiem Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Journal of European Business Education (w latach 1995-1997 zasiadał w Radzie Programowej), European International Business Academy, Strategic Management Society i European Association for Evolutionary Political Economy.

Władał rosyjskim, angielskim, niemieckim i hiszpańskim.

Śmierć edytuj

Zginął tragicznie 1 lutego 1997 na skutek wypadku samochodowego w Antoninku. Pochowany został na cmentarzu piątkowskim.

Ważniejsze publikacje edytuj

  • Zachowanie się przedsiębiorstw handlu zagranicznego. Przyczynek do teorii przedsiębiorstwa w gospodarce socjalistycznej, Poznań 1986.
  • Regulacja sfery turystyki zagranicznej. Przyczynek do teorii regulacji systemów gospodarczych, Poznań 1991 (wspólnie z Marianem Gorynią).
  • Droga do rynku. Aspekty mikroekonomiczne, Poznań 1994.

Wypromowane przewody doktorskie edytuj

  • Mgr Tomasz Grabowski Zachowanie przedsiębiorstwa w okresie transformacji systemu ekonomicznego. Studium przedsiębiorstw wschodnioniemieckich, 17.03.1995.

Bibliografia edytuj

  • red. K. Pikoń Złota Księga 80-lecia Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2006, s.108.
  • M. Gorynia Wiesław Janusz Otta : 1948-1997 [w:] red. Z. Knakiewicz Byli wśród nas : wspomnienia i biogramy, wyd. III uzupełnione, Poznań 2006, ss.169-171.
  • Prof. dr hab. Wiesław Otta, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-02-20].