Wiktar Burak

białoruski polityk

Wiktar Kanstancinawicz Burak (biał. Віктар Канстанцінавіч Бурак, ros. Виктор Константинович Бурак, Wiktor Konstantinowicz Burak; ur. 2 lutego 1941 w Piesczanym w Kraju Krasnodarskim) – radziecki i białoruski funkcjonariusz KGB i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji; pułkownik.

Wiktar Burak
Віктар Бурак
Pełne imię i nazwisko

Wiktar Kanstancinawicz Burak

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1941
Piesczanyj

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Deputowany do Witebskiej Miejskiej Rady Deputowanych
Okres

od 1985
do 1996

Życiorys

edytuj

Młodość i praca

edytuj

Urodził się 2 lutego 1941 roku w chutorze Piesczanyj, w Kraju Krasnodarskim, w Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1968 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, uzyskując wykształcenie prawoznawcy, w 1969 roku – Wyższe Kursy KGB ZSRR. Posiada stopień pułkownika. W latach 1959–1961 pracował jako pomocnik lekarza sanitarnego, sanitariusz pogotowia ratunkowego w Szpitalu Rejonowym w Horodyszczu w obwodzie brzeskim. W latach 1969–1980 pracował jako sędzia śledczy, starszy pracownik operacyjny w Zarządzie KGB w obwodzie brzeskim. W latach 1980–1984 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Miejskiego KGB w Duszanbe, kierownika Działu Kadr KGB Tadżyckiej SRR. Od 1984 roku pracował jako zastępca kierownika Zarządu KGB w obwodzie witebskim[1]. Po uzyskaniu niepodległości przez Białoruś piastował to samo stanowisko w białoruskim KGB. W latach 1985–1996 był deputowanym do Witebskiej Miejskiej Rady Deputowanych[1].

Działalność parlamentarna

edytuj

W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z witebskiego-czarniachouskiego okręgu wyborczego nr 66. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego, Obrony i Walki z Przestępczością[4]. Był bezpartyjny[2], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Rzeczypospolitej Polskiej[5]. 21 czerwca został członkiem delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego Stowarzyszenia Białorusi i Rosji[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku wszedł do nowo utworzonej Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Był w niej członkiem Stałej Komisji ds. Praw Człowieka i Stosunków Narodowościowych[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[8]. Jego kadencja parlamentarna w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Życie prywatne

edytuj

Wiktar Burak jest żonaty[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Kto…, s. 45
  2. a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №28-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
  6. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 21 июня 1996 г. №391-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-21. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-23)]. (ros.).
  7. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  8. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).

Bibliografia

edytuj
  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.