Wiktor Nosow (lotnik)

Wiktor Piotrowicz Nosow, ros. Виктор Петрович Носов (ur. 26 marca 1923 w Siengilieju, zm. 13 lutego 1945 na Morzu Bałtyckim) − młodszy porucznik lotnictwa Armii Czerwonej, Bohater Federacji Rosyjskiej (pośmiertnie).

Wiktor Nosow
Виктор Петрович Носов
Ilustracja
Pomnik Wiktora Nosowa przed szkołą nr 4 w Togliatti
młodszy porucznik lotnictwa młodszy porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1923
Gubernia symbirska, Rosja Radziecka

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1945
Morze Bałtyckie
55°23′N 19°00′E/55,383333 19,000000

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order Czerwonego Sztandaru

Życiorys edytuj

Urodził się w Siengilieju w guberni symbirskiej, w rodzinie prokuratora. Od dziecka zainteresowany lataniem[1], zafascynowany postacią Walerego Czkałowa[2]. Po ukończeniu szkoły podstawowej i zawodowej trafił do szkoły pilotów cywilnej floty powietrznej, a po wybuchu wojny z Niemcami do szkoły lotnictwa wojskowego w Stalinabadzie, którą ukończył we wrześniu 1942 roku. W październiku 1944 roku trafił do 51 Tallińskiego Minowo-Torpedowego Pułku Powietrznej Floty Bałtyckiej ZSRR, gdzie od latał na samolocie amerykańskiej produkcji, A-20 Boston. W początkach 1945 roku został dowódcą samolotu, a 10 lutego otrzymał awans na podporucznika[1]. Należał do tzw. topmasztowników, którzy pilotowali samoloty bombowe, lecąc na wysokości kilkunastu metrów, co znacząco poprawiało celność bombardowania[2].

Zginął z całą załogą 13 lutego 1945 roku, w czasie lotu bojowego, gdy ich samolot został poważnie uszkodzony ogniem przeciwnika. Nosow podjął wówczas decyzję o skierowaniu maszyny w statek transportowy. Według danych radzieckich, na skutek uderzenia samolotu statek zatonął[2]. Z Nosowem zginęli nawigator Aleksandr Igoszyn i strzelec Fiodor Dorofiejew[1].

W kwietniu 1945, grudniu 1947 i czerwcu 1953 roku Nosow był przedstawiany jako kandydat do tytułu Bohatera Związku Radzieckiego, ale odznaczenia nie otrzymał[2]. Został odznaczony tytułem Bohatera Federacji Rosyjskiej w 1998 roku[1].

W Rozewiu znajduje się pomnik załogi Nosowa w formie głazu z tablicą pamiątkową[2][3].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Siergiej Kargapolcew (Сергей Каргапольцев): Nosow Wiktor Piotrowicz (Носов Виктор Петрович). [dostęp 2010-12-09]. (ros.).
  2. a b c d e Dorota Abramowicz: Kamikadze na Bałtyku. Polska Dziennik Bałtycki, 2010-11-30. s. 1-4. [dostęp 2010-12-09]. (pol.).
  3. Taran Nosowa – bałtycki kamikadze – Ogólnopolski miesięcznik ODKRYWCA