Wilhelmina Skroczyńska
Wilhelmina Skroczyńska z domu Reznik (ur. 1898, zm. 1976[1]) – polska urzędniczka państwowa, Sprawiedliwa wśród Narodów Świata.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
polska |
| Pracodawca | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujWilhelmina Skroczyńska była zatrudniona w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Należała do kontrwywiadu Delegatury Rządu RP na Kraj – w jej obowiązkach mieściło się wykupywanie więźniów z Pawiaka i dostarczanie żywności radzieckim jeńcom wojennym w obozie w okolicach Małkini. W czasie okupacji mieszkała z dorosłymi dziećmi, Stefanem i Marią, na warszawskim Żoliborzu. Latem 1942 r., podczas masowych deportacji Żydów z Warszawy, Wilhelmina i jej dzieci ratowały Żydów, którzy uciekli na aryjską stronę miasta. W różnych okresach w ich mieszkaniu schroniło się 23 Żydów, m.in.: Janina Szereszewska (później Reizin), czterech członków rodziny Wyszewiańskich, Barbara Baumgarten, Eugenia Chwatt oraz chłopiec zwany Szlomo Grzywacz (później Gazit). Po stłumieniu powstania warszawskiego w październiku 1944 r. Szlomo przeniósł się do Krakowa. Skroczyńska, która w powstaniu straciła syna Stefana, a sama była teraz uchodźczynią, podjęła się poszukiwań Szlomo w Krakowie, i zaopiekowała się nim. Po wojnie Szlomo wyemigrował do Izraela, podczas gdy pozostali ocaleni przenieśli się do innych krajów[2][1].
4 czerwca 1985 r. Jad Waszem uznał pośmiertnie Wilhelminę Skroczyńską oraz jej dzieci Stefana i Marię Skroczyńską-Miklaszewską za Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b „Prowadziliśmy wspólne gospodarstwo”. Historia rodziny Skroczyńskich | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-05].
- ↑ The Righteous Among the Nations Database [online], The Righteous Among the Nations Database [dostęp 2021-11-05].
- ↑ Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem by 1 January 2020 [online], yadvashem.org, 1 stycznia 2020, s. 83 [dostęp 2021-11-04].