Willa Mieczysława Neufelda w Łodzi

Willa Mieczysława Neufeldawilla utrzymana w stylu funkcjonalizmu modernistycznego[1], położona przy pl. Komuny Paryskiej 2 w Łodzi. Razem z sąsiadującą kamienicą Szymela i Heleny Wileńskich oraz kamienicą wielkomiejską Jakuba Lando stanowią charakterystyczny zespół przedwojennego luksusowego budownictwa w stylu modernistycznym okresu międzywojennego w Łodzi[2].

Willa Mieczysława Neufelda
Ilustracja
Willa w maju 2024. Na zdjęciu widoczny m.in. charakterystyczny daszek.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

pl. Komuny Paryskiej 2

Typ budynku

willa

Styl architektoniczny

modernizm (funkcjonalizm)

Architekt

Jerzy Berliner, Mieczysław Łęczycki

Inwestor

Mieczysław Neufeld

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1937

Ukończenie budowy

1938

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Mieczysława Neufelda”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Mieczysława Neufelda”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Mieczysława Neufelda”
Ziemia51°45′53,32″N 19°27′39,67″E/51,764811 19,461019

Historia

edytuj

Budynek został zaprojektowany przez Jerzego Berlinera i Mieczysława Łęczyckiego na zlecenie Mieczysława Neufelda. Prace budowlane rozpoczęto w 1937 i zakończono już w następnym roku[3]. Pierwotnie willa przeznaczona była dla dwóch rodzin – prawdopodobnie ojca i syna[4].

W willi obecnie działa Przedszkole Miejskie nr 58. Jednocześnie jest również główną siedzibą Zespołu Przedszkoli Miejskich nr 1[5].

Według Zarządzenia Nr 772/2023 Prezydenta Miasta łodzi z dnia 6 kwietnia 2023 kamienica jest wpisana do Gminnej Ewidencji Zabytków pod numerem 378[6].

Charakterystyka

edytuj

Budynek wybudowano pomiędzy luksusową i również modernistyczną kamienicą Szymela i Heleny Wileńskich przy pl. Komuny Paryskiej 1 a kamienicą wielkomiejską Jakuba Lando przy pl. Komuny Paryskiej 3[7].

Jest to piętrowa willa na planie prostokąta, zlokalizowana w południowej pierzei pl. Komuny Paryskiej, w układzie poprzecznym w stosunku do ulicy. Budynek posiada piętro, częściowo użytkowym poddasze oraz piwnicę. Dach jest płaski, ze ścianką kolankową z gzymsem koronującym. Elewacje natomiast, poza północną, utworzone w sposób asymetryczny. Budynek oblicowano prostokątnymi płytami piaskowca, przy cokole młotkowanymi, a wyżej polerowanymi. Elewacje zostały urozmaicone przez całkowicie przeszklony wykusz na piętrze w elewacji wschodniej oraz umieszczony na poziomie parteru taras, a powyżej od strony zachodniej wykusz z dużym oknem i balkonem[3].

Klatki schodowe umieszczono w narożnikach — reprezentacyjną w północno-wschodnim, a służbową w południowo-zachodnim[3]. Wejście główne umieszczono w północnej osi elewacji wschodniej i osłonięto je dachem z falującej, żelbetowej płyty wspartej na smukłych, okrągłych filarach; powyżej znajduje się okno klatki schodowej przechodzące przez dwie kondygnacje wypełnione luksferami[8]. W willi zaprojektowano dwa przestronne, kilkupokojowe mieszkania o podobnym rozkładzie, na parterze i na piętrze. Parterowe posiada taras ogrodowy i wykusz od strony placu. Mieszkanie na piętrze wzbogacono płaskimi wykuszami od strony dziedzińca i ogrodu oraz balkonem od strony zachodniej[3].

Willa znajduje się na prostokątnej i głębokiej działce przymkniętej od strony placu ogrodzeniem z ażurowych przęseł stalowych na podmurówce, z furtką i bramą wjazdową na dziedziniec wschodni, połączony z podwórkiem sąsiedniej kamienicy narożnej[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Gustaw Romanowski, Mia100 Kamienic. Przywracanie normalności, „Kronika Miasta Łodzi”, 4 (72), uml.lodz.pl, 2015, s. 51, ISSN 1231-5354 [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  2. Błażej Ciarkowski, Krzysztof Stefański, Modernizm w architekturze Łodzi XX wieku, Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2018, s. 97-98, ISBN 978-83-7729-440-6.
  3. a b c d e Joanna Olenderek, Łódzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa Tom 2, Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2012, s. 152, ISBN 978-83-7729-088-0.
  4. Łódzkie wille w rękach dzieci, Łódzki Detal, s. 6 [dostęp 2024-05-24] (pol.).
  5. PM58 [online], zpm1lodz.wikom.pl [dostęp 2024-05-24] (pol.).
  6. Gminna Ewidencja Zabytków [online], uml.lodz.pl, 13 kwietnia 2023 [dostęp 2024-05-07] (pol.).
  7. Błażej Ciarkowski, Krzysztof Stefański, Modernizm w architekturze Łodzi XX wieku, Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2018, s. 97-98, ISBN 978-83-7729-440-6.
  8. Błażej Ciarkowski, Krzysztof Stefański, Modernizm w architekturze Łodzi XX wieku, Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2018, s. 99-100, ISBN 978-83-7729-440-6.