Wikipedia

Wilson Eduardo

portugalski piłkarz

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo (ur. 8 lipca 1990 w Pedras Rubras) – portugalski piłkarz występujący na pozycji napastnika w SC Braga[1]. W kategoriach młodzieżowych reprezentował barwy Portugalii, jednak od 2019 roku jest reprezentantem Angoli[2].

Wilson Eduardo
Ilustracja
Wilson Eduardo w barwach Bragi w 2016 roku.
Pełne imię i nazwisko

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1990
Pedras Rubras, Portugalia

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

APOEL

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2000 GD Vilar
2000–2004 Porto
2004–2009 Sporting
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2015 Sporting 20 (3)
2009 → Real S.C. (wyp.) 13 (1)
2010 → Portimonense (wyp.) 10 (3)
2010–2011 → Beira-Mar (wyp.) 27 (5)
2011–2012 → Olhanense (wyp.) 27 (7)
2012–2013 → Académica (wyp.) 25 (6)
2014 Sporting B 1 (0)
2014–2015 → Dinamo Zagrzeb (wyp.) 10 (1)
2015 → ADO Den Haag (wyp.) 14 (2)
2015–2020 Braga 98 (30)
2020–2021 Al Ain 18 (3)
2021–2023 Alanyaspor 38 (8)
2023– APOEL 3 (1)
W sumie: 304 (70)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2006  Portugalia U-16 12 (7)
2006–2007  Portugalia U-17 12 (7)
2008–2009  Portugalia U-19 20 (6)
2009  Portugalia U-20 3 (0)
2010–2012  Portugalia U-21 14 (6)
2019–  Angola 6 (2)
W sumie: 67 (28)
  1. ↑ Aktualne na: 28 września 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 13 listopada 2019.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa edytuj

Wilson Eduardo urodził się w dystrykcie Porto. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnym FC Porto, jednak w wieku 14 lat trafił do juniorskich zespołów Sportingu. W 2009 roku zadebiutował w seniorskich rozgrywkach, gdy reprezentował barwy Real S.C. (jesienią) oraz Portimonense SC (wiosną)[3]. W barwach drugiej z tych drużyn przyczynił się do powrotu Portimonense do Primeira Liga po 20 latach. W kolejnym sezonie zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej w Portugalii[4], po raz kolejny będąc wypożyczonym, tym razem do Beira-Mar[5]. Dwa tygodnie później w starciu przeciwko Académice zdobył swojego pierwszego gola w lidze[6].

W sezonie 2011/2012 znów został wypożyczony, a jego nowym klubem zostało SC Olhanense[7]. Również w sezonie 2012/2013 nie zdołał zadebiutować w Sportingu, ponieważ wypożyczono go po raz kolejny tym razem do Académici[8]. W barwach tej drużyny zadebiutował w europejskich pucharach, a konkretnie w Lidze Europy, gdzie zdobył trzy bramki w fazie grupowej, w tym dwie w wygranym 2-0 spotkaniu przeciwko Atlético Madryt.

18 sierpnia 2013 roku zadebiutował w barwach Sportingu w wygranym 5-1 spotkaniu z FC Arouca. 20 lipca 2014, klub poinformował o zagranicznym wypożyczeniu zawodnika do Dinamo Zagrzeb[9]. W Chorwacji, Wilson Eduardo został mistrzem kraju, a także wywalczył puchar kraju. Po zaledwie pół roku powrócił jednak do Portugalii, a następnie 30 stycznia 2015 roku trafił do ADO Den Haag[10].

31 sierpnia 2015 roku, po 11 latach w klubie rozstał się ze Sportingiem, aby dołączyć do SC Braga[1]. Już w pierwszym sezonie zdobył z klubem Puchar Portugalii, a w sezonie 2018/2019 po raz pierwszy w karierze przekroczył liczbę 10 bramek w ligowym sezonie.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Wilson Eduardo reprezentował Portugalię w juniorskich kategoriach rozgrywkowych, jednak nigdy nie doczekał się powołania do dorosłej kadry. W 2013 roku odmówił powołania do reprezentacji Angoli[11], które było możliwe ze względu na to, że jego rodzice pochodzą z Angoli[12]. W roku 2019 zawodnik zmienił zdanie, nie doczekawszy się powołania do kadry Portugalii i zadebiutował w afrykańskiej reprezentacji 22 marca 2019 w spotkaniu eliminacji do Pucharu Narodów Afryki 2019 przeciwko Botswanie. Otrzymał powołanie na turniej finałowy i zagrał we wszystkich trzech spotkaniach grupowych, po których Angola pożegnała się z turniejem[13].

Życie prywatne edytuj

Brat Wilsona Eduardo – João Mário, również jest piłkarzem, mistrzem Europy z 2016 roku[12].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Wilson Eduardo no SC Braga. (port.).
  2. ↑ Football: Wilson Eduardo makes debut for Palancas Negras. (ang.).
  3. ↑ Sporting: Wilson Eduardo emprestado ao Portimonense.
  4. ↑ Beira-Mar e Leiria no 1.º empate da Liga. (port.).
  5. ↑ Beira Mar: Sporting cede André Marques e Wilson Eduardo. (port.).
  6. ↑ Beira-Mar estreia-se a vencer no campeonato. (port.).
  7. ↑ Mexer, Pereirinha e Wilson Eduardo no Olhanense. (port.).
  8. ↑ Sporting empresta Wilson Eduardo à Académica. (port.).
  9. ↑ Wilson Eduardo Off to Croatia. (ang.).
  10. ↑ Oficjalnie: Wilson Eduardo w ADO Den Haag.
  11. ↑ Wilson Eduardo deu „não” a Angola. (port.).
  12. ↑ a b João Mário e Wilson Eduardo. Dois irmãos, duas seleções. (port.).
  13. ↑ Afcon: Lazio defender Bastos Quissanga tops Angola’s 23-man squad. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilson_Eduardo&oldid=71949933”