Wojciech Bychawski

polski geodeta

Janusz Wojciech Bychawski (ur. 1 sierpnia 1935 w Warszawie, zm. 31 października 2020)[1][2][4] – polski profesor nauk o Ziemi, geodeta[1][2][3].

Wojciech Bychawski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1935
Warszawa

Data śmierci

31 października 2020[1][2]

profesor nauk o Ziemi
Specjalność: fotogrametria, teledetekcja[3]
Doktorat

1975
Politechnika Warszawska

Habilitacja

1982
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Profesura

26 października 1990[3]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

W w 1959 ukończył studia na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, w 1975 obronił pracę doktorską[5], następnie w 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego[3]. W latach 70. XX wieku kierował Zakładem Fotogrametrii, należał do inicjatorów powstania Ośrodka Przetwarzania Obrazów Lotniczych i Satelitarnych (OPOLiS). Wojciech Bychawski był prekursorem stosowania w Polsce metod teledetekcji dla potrzeb leśnictwa. 26 października 1990 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk o Ziemi[3]. Został zatrudniony na stanowisku zastępcy dyrektora i sekretarza naukowego w Instytucie Geodezji i Kartografii[3]. W latach 1991-1993 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Politechnice Warszawskiej. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Złotym Kordelasem Leśnika Polskiego[6].

Był członkiem Komitetu Geodezji na VII Wydziale – Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk[3].

Zmarł 31 października 2020[1][2]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[7] (aleja 66, grób 16)[4].

Przypisy edytuj