Wikipedia

Woman in Black

Woman in Black – drugi album studyjny polskiej piosenkarki Sashy Strunin. Wydawnictwo ukazało się 14 października 2016 nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia.

Woman in Black
Wykonawca albumu studyjnego
Sasha Strunin
Wydany

14 października 2016

Nagrywany

maj/czerwiec 2016[1]

Gatunek

jazz[2]

Długość

1:02:26

Wydawnictwo

Agencja Muzyczna Polskiego Radia

Producent

Gary Guthman

Oceny
Album po albumie
Stranger
(2013) 		Woman in Black
(2016) 		Autoportrety
(2019)
Single z albumu Woman in Black
  1. „Woman in Black”
    Wydany: 30 września 2016[7]

Album spotkał się z pozytywnym odbiorem ze strony krytyków muzycznych.

Realizacja

edytuj

Prace nad albumem rozpoczęły się w 2015[8]. Strunin do współpracy zaprosiła amerykańskiego trębacza jazzowego Gary’ego Guthmana, który jest autorem wszystkich kompozycji na płycie[9]. W ramach przygotowań do nagrania albumu szkoliła się w śpiewie jazzowym poprzez wykonywanie standardów tego gatunku, m.in. „Misty” w wykonaniu Sary Vaughan[10][11]. W jej opinii „śpiewanie swingu to zupełnie inne frazowanie, oddech, podejście do harmonii i rytmu. Szczerze mogę powiedzieć, że w dwa lata przećwiczyłam to, czego uczą się studenci na wydziale jazzu Katowickiej Akademii Muzycznej”[12]. Zawartą na albumie muzykę określiła mianem „jazz noir” – jazz inspirowany filmami kryminalnymi z lat 40. i 50. XX wieku (kino noir)[13]. Warstwa tekstowa wydawnictwa została oparta na jej osobistych przeżyciach, takich jak dojrzewanie, poszukiwanie własnej drogi życiowej czy miłość: „Prototypem albumu była moja książka, którą sama zrobiłam, która składa się z moich zdjęć, wspomnień, różnych intymnych historii, zapisków emocjonalnych. Tę książkę dałam Gary’emu i tak powstało 11 historii. Każda piosenka na tej płycie to jest jedno z moich opowiadań”[13].

Promocja

edytuj

14 lutego 2017 w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego Strunin zagrała koncert promocyjny płyty[14]. Podczas koncertu towarzyszył jej oryginalny skład zespołu, który brał udział w nagraniu Woman in Black[15].

Single

edytuj

Premiera pierwszego singla promującego album, tytułowego „Woman in Black”, odbyła się 30 września 2016[1]. W grudniu 2017 ukazała się polskojęzyczna wersja znajdującego się na płycie utworu „Don’t Tell Me No” zatytułowana „Nie mów mi nie” z tekstem przetłumaczonym przez Domana Nowakowskiego[16].

Odbiór

edytuj

Krytyczny

edytuj

Janusz Szrom w recenzji dla „Gazety Polskiej” napisał: „to dobry jazzowy oraz komercyjny, w najlepszym tego słowa znaczeniu, obraz muzyczny o wysokich walorach artystycznych”. Ponadto pochwalił występ wokalny Strunin, przekaz treści, feeling oraz ekspresję[17].

Lista utworów

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[18].

NrTytuł utworuSłowaMuzykaDługość
1.„Woman in Black”Gary GuthmanGuthman4:52
2.„Don’t Tell Me No!”GuthmanGuthman3:52
3.„Take Me Away”GuthmanGuthman5:18
4.„Forbidden Love”GuthmanGuthman4:32
5.„A Fine Tango”GuthmanGuthman5:19
6.„Don’t Hold Back”GuthmanGuthman8:41
7.„That’s Just How It Goes”GuthmanGuthman5:42
8.„Too Young to Know”GuthmanGuthman5:37
9.„The Name of My Game”GuthmanGuthman4:56
10.„Dangerous Blues”GuthmanGuthman7:33
11.„You and I Are One”GuthmanGuthman6:04
1:02:26

Twórcy

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1].

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Premiera radiowa singla „Woman In black”. Wywrota.pl, 2016-09-22. [dostęp 2016-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  2. ↑ Woman in Black. Polskie Radio. [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  3. ↑ Janusz Szrom: Woman In Black. „Jazz Forum”. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  4. ↑ Janusz Szrom: Świetny jazz i komercja. „Gazeta Polska”, 2017-04-28. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  5. ↑ Sasha – Woman In Black (2016 Polskie Radio). Agencja Metal Mundus, 2016-11-15. [dostęp 2016-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-16)].
  6. ↑ Wojciech Sobczak-Wojeński. Sasha – Woman in Black. „JazzPRESS”. Nr 11/2016, s. 46, grudzień 2016. Fundacja Popularyzacji Muzyki Jazzowej EuroJAZZ. ISSN 2084-3143. 
  7. ↑ Woman in Black – Single by Sasha. iTunes Store. [dostęp 2016-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)]. (ang.).
  8. ↑ Biografia. Oficjalna strona Sashy Strunin. [dostęp 2016-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-08)].
  9. ↑ Drogi słuchaczu. Oficjalna strona Sashy Strunin. [dostęp 2016-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-08)].
  10. ↑ Kasia Nowakowska: Sasha Strunin wraca na scenę. „Miałam wrażenie, że oszukuję publiczność”. Gazeta.pl. [dostęp 2017-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  11. ↑ Sasha Strunin: babcia zaraziła mnie miłością do Ameryki lat 30.. Polskie Radio, 2016-10-23. [dostęp 2017-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-19)].
  12. ↑ Paweł Gzyl: Sasha Strunin: Musiałam dorosnąć do śpiewania jazzu. „Dziennik Polski”, 2017-08-17. [dostęp 2017-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)].
  13. ↑ a b Powrót Sashy Strunin po latach nieobecności: Okres poszukiwań. Interia.pl, 2016-10-27. [dostęp 2017-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  14. ↑ „Woman In Black” na Walentynki. „Jazz Forum”. [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)].
  15. ↑ Walentynkowy koncert Sashy Strunin w Polskim Radiu: „To opowieść o kobiecie dojrzałej”. Polskie Radio, 2017-02-12. [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)].
  16. ↑ Sasha Strunin i „Nie mów mi nie!”. Interia.pl, 2017-12-20. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-20)].
  17. ↑ Janusz Szrom: Świetny jazz i komercja. „Gazeta Polska”, 2017-04-26. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  18. ↑ Credits / Woman in Black / Sasha. Tidal. [dostęp 2020-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-20)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Woman_in_Black&oldid=74619839”