Wzory picia alkoholu
Alkohol etylowy z punktu widzenia toksykologii jest trucizną denaturyzującą i każda wypita jego ilość jest ryzykowna. W większości przypadków jednorazowe spożycie nieznacznych dawek nie powoduje mierzalnych uszkodzeń biologicznych, oraz dysfunkcji w funkcjonowaniu psychospołecznym osoby pijącej[1].
Modele spożycia alkoholu edytuj
- Ryzykowne spożywanie alkoholu to wprowadzenie do organizmu nadmiernych ilości etanolu (jako spożycie jednorazowe lub jako model picia w określonym przedziale czasowy) – bez trwałych mierzalnych konsekwencji w funkcjonowaniu psychospołecznym oraz trwałych uszkodzeń biologicznych. Z dużym prawdopodobieństwem można oczekiwać, że się one pojawią, o ile dany model toksykacji zostanie utrzymany.
- Szkodliwe picie alkoholu to pośredni model intoksykacji etanolem, który powoduje już mierzalne uszkodzenia biologiczne oraz psychospołeczne, bez występowania pełnoobjawowego uzależnienie od alkoholu według kategorii nozologicznych.
- Uzależnienie od alkoholu jest etiologiczną konsekwencją szkodliwego spożywania alkoholu, w którym systematyczna intoksykacja alkoholem staje się zachowaniem mającym pierwszeństwo przed zachowaniami, które wcześniej były dla osoby pijącej ważniejsze. Osoba w tym modelu spożycia odczuwa silny nieodparty przymus intoksykacji[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Kulisiewicz T. Uzależnienie alkoholowe, Warszawa PZWL 1982
- ↑ Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka: Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Kraków: UWM „Vesalius”, 2007, s. 75–76. ISBN 83-85688-25-0.
