Ja’akow Szimszon Szapira
Ja’akow Szimszon Szapira (hebr.: יעקב שמשון שפירא, ang.: Ya'akov Shimshon Shapira, Yaakov-Shimshon Shapira, ur. 4 listopada 1902 w Jelizawietgradzie, zm. 14 listopada 1993)[1] – izraelski prawnik, lekarz i polityk, w latach 1948–1950 pierwszy Prokurator Generalny Izraela, w latach 1966–1973 minister sprawiedliwości, poseł do Knesetu – w latach 1951–1955 z listy Mapai, a w latach 1969–1974 z listy Koalicji Pracy[1].
Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1902 |
---|---|
Data śmierci |
14 listopada 1993 |
Prokurator Generalny Izraela | |
Okres |
od 1948 |
Poprzednik |
brak |
Następca | |
Minister sprawiedliwości w III rządzie Eszkola oraz w I i II rządzie Meir | |
Okres |
od 12 stycznia 1966 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister sprawiedliwości w II rządzie Meir | |
Okres |
od 12 września 1972 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł do Knesetu | |
Przynależność polityczna |
W wyborach parlamentarnych w 1951 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu. W 1955 uzyskał reelekcję[1], jednak już 14 listopada tegoż roku zrezygnował, a mandat objął po nim Ja’akow Niccani[2]. Do Knesetu powrócił na jedną kadencję po wyborach w 1969[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Ja’akow Szimszon Szapira (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Members of the Third Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-04].