Yamaha FJ1200

(Przekierowano z Yamaha FJ 1200)

Yamaha FJ1200 – motocykl sportowo-turystyczny produkowany przez firmę Yamaha Motor Corporation Ltd. w latach 1986 do 1996.

Yamaha FJ1200
Ilustracja
Producent

Yamaha

Klasa

Sportowo-turystyczny

Inne nazwy

1986-1996

Miejsce produkcji

Japonia

Napęd
Pojemność

1188 cm³

Stopień sprężania

9.7:1

Moc

130/94.9 przy 9000

Skrzynia biegów

5 biegowa sekwencyjna

Ogumienie
Opona przednia

120/80-VR16 do 1987
120/70-VR17 od 1988

Opona tylna

150/80 VR16

Wymiary i masa
Długość

2235 mm

Szerokość

775 mm

Wysokość

1245 mm

Wysokość siedzenia

790 mm

Rozstaw osi

1495 mm

Masa własna

259 kg

Pojemność baku

22 l

Inne
Poprzednik

Yamaha FJ 1100

Następca

Yamaha FJR 1300

Modele pokrewne

FJ1100

Rozwój

edytuj

FJ1100

edytuj

Yamaha Motor Company Ltd. przystąpiła do produkcji modelu FJ1100 w roku 1984 i był produkowany do wejścia na rynek udoskonalonej wersji FJ1200. Motocykl od samego początku był bardzo popularny i dobrze konkurował z innymi w klasie motocykli sportowo-turystycznych. Klasa ta charakteryzuje się sportowym zacięciem, przyjaznym zachowaniem, zwrotnością w mieście, jak również komfortem podczas pokonywania długich dystansów. Miejsce kierowcy skonfigurowane zostało tak, aby zapobiec turbulencjom i zmniejszyć zmęczenie powodowane napierającym wiatrem. Producent podczas tworzenia tego motocykla położył większy nacisk na zbalansowanie użyteczności i sportowych osiągów niż na czysto wyczynowym charakterze. Maszyna jest zauważalnie węższa niż wiele motocykli współczesnych co przekłada się na dużą zwrotność i manewrowalność przy niskich prędkościach. Yamaha osiągnęła to poprzez umieszczenie alternatora tuż za cylindrami zamiast bardziej “klasycznego” miejsca na czopie wału korbowego.

FJ1200

edytuj

W 1986 r. Yamaha podjęła decyzję o zwiększeniu wydajności modelu FJ1100 poprzez zwiększenie pojemności silnika, zmodernizowanie zawieszenia i innych elementów. Rezultatem było powstanie FJ1200. Produkowana była w trzech kolejnych wersjach (1TX, 3CV i 3XW), każda kolejna wersja była poprawiana pod kątem nadwozia, przedniego i tylnego zawieszenia oraz dodania opcjonalnego ABS, w który była wyposażona wersja FJ1200A. Wersja z ABS-em była produkowana w latach 1991 do 1996, wtedy Yamaha przestała sprzedawać model FJ1200 na terenie Wielkiej Brytanii. Natomiast na terenie USA, FJ-ta bez ABS-u przestała być sprzedawana w 1993 roku. Ówcześni konkurenci FJ1200 to Honda ST1100 Pan European, BMW K100/K100RS, Suzuki 1100 Katana, Kawasaki Ninja ZX10 oraz GTR1000.

Budowa

edytuj

Silnik

edytuj

FJ1200 wyposażony jest w czterocylindrowy, chłodzony powietrzem i olejem rzędowy szesnastozaworowy silnik. W jednostce napędowej pracują dwa wałki rozrządu napędzane łańcuchem poprowadzonym przez środek silnika. Luz zaworowy regulowany jest za pomocą płytek. Silnik zasilają cztery gaźniki Mikuni BS36 zamontowane tuż za cylindrami, za pomocą gumowych króćców gaźnikowych. Gazy wylotowe odprowadzane są systemem czterech rur wylotowych do komory znajdującej się pod silnikiem, gdzie rozdzielane są do dwóch tłumików. W silniku znajduje się mokra miska i pompa olejowa, która w połączeniu z chłodnicą oleju pomaga utrzymać właściwą temperaturę pracy. Zarówno FJ1100 i FJ1200 zostały wyposażone w dodatkowy system odzysku oparów paliwa.

Przeniesienie napędu

edytuj

FJ1200 jest wyposażony w pięciobiegową, sekwencyjną, niezsynchronizowaną skrzynię biegówce ze sprzęgłami kłowymi. Motocykl jest wyposażony w mokre, wielotarczowe sprzęgło sterowane hydraulicznie. Napęd przekazywany jest za pomocą o-ringowego łańcucha np. DID 50(530) ZVM2 110 ogniw. Przełożenie 17/39. Elementem bezpieczeństwa i nowinką w tamtym okresie było zabezpieczenie przed ruszeniem z wystawioną boczną podstawką. Wrzucenie pierwszego biegu przy wystawionej bocznej podstawce oznaczało wyłączenie silnika.

Podwozie

edytuj

Rama FJ1200 wykonana jest ze stali. Część główna wykonana jest z kombinacji profili stalowych, natomiast tylna część (subframe) wykonana w układzie przestrzennym rur stalowych. Tylny amortyzator umieszczony jest pionowo tuż za silnikiem i połączony z wahaczem za pomocą „kości”. Na początku wahacz był wytwarzany z wytłaczanego stopu aluminium jednak od modelu 3XW zaczęto go wykonywać ze stali. Przednie zawieszenie modelu FJ1100 i wczesnych modeli FJ1200 posiadały 16-calowe przednie koło i regulowany system anti-dive, zapobiegający nurkowaniu motocykla podczas hamowania. Późniejsze modele FJ zostały wyposażone w 17-calowe koła i widelec z rurami nośnymi o średnicy 41mm. Układ hamulcowy wczesnych modeli FJ to dwie wentylowane tarcze z przodu i jedna z tyłu. Później zrezygnowano z wentylowanych tarcz z przodu na korzyść zwykłych, nawiercanych, z czterotłoczkowymi zaciskami.

Układ elektryczny

edytuj

FJ1200 posiada standardową 12 voltową instalację elektryczną. Alternator i rozrusznik są montowane tuż za cylindrami. Model FJ jest wyposażony w rodzaj autodiagnostyki wykorzystujący m.in. czujnik zmienno-oporny sygnalizujący niski poziom oleju za pomocą kontrolki. Informacja o rezerwie paliwowej również jest wyświetlana na tablicy wskaźników. Układ zapłonowy jest sterowany dwuzwojowym układem TCI wyprodukowanym przez firmę Denso (Transistor Controlled Ignition). W FJ1200 system informujący kierowcę o niskim poziomie paliwa działa dwutorowo. Gdy poziom paliwa spadnie poniżej 5 litrów, kierowca jest informowany o tym fakcie zapaleniem się lampki rezerwy, ponadto system odcina zapłon dwóm cylindrom, przez co odczuwamy efekt jazdy bez paliwa. Po przełączeniu włącznika na pozycję rezerwy zapłon jest przywracany i możliwa jest dalsza jazda. To kolejna innowacyjna rzecz, która w tamtym czasie była zdecydowaną nowością.

Wrażenia z jazdy

edytuj

FJ1200 może sprawiać wrażenie przestarzałego w odniesieniu do dzisiejszych standardów technologicznych. Jednak biorąc pod uwagę leciwą już konstrukcję, wciąż może się pochwalić bardzo przyjazną codzienną obsługą, bezawaryjnością i komfortem podróżowania. Silnik jest bardzo elastyczny. Inżynierowie Yamahy zestroili jednostkę napędową tak, aby dostarczała jak najwięcej użytecznego momentu obrotowego w jak najniższym zakresie obrotów. W zasadzie, od 50–60 km/h możemy już przyspieszać używając jedynie najwyższego biegu. Prędkość maksymalna, z jaką możemy się poruszać oscyluje w granicach 250 km/h, natomiast przejazd pierwszych 400 metrów ze startu zatrzymanego zajmuje około 11 sekund. Kierowca oraz pasażer mają do dyspozycji wygodną, szeroką kanapę, a pozycja za kierownicą jest wygodna.

Specyfikacja (FJ1100/FJ1200)

edytuj
FJ1100 FJ1200
Silnik 1097cc, 4-suwowy, cztero-cylindrowy, rzędowy, chłodzony powietrzem. 1188cc, 4-suwowy, cztero-cylindrowy, rzędowy, chłodzony powietrzem.
Moc 125.00 HP (91.2 kW)) @ 9000 RPM 130.00 HP (94.9 kW)) @ 9000 RPM
Średnica i skok tłoka 74 x 63.8 mm 77 x 63.8 mm
Stopień sprężania 9.5:1 9.7:1
Magistrala paliwowa Cztery gaźniki Mikuni BS36 36mm Cztery gaźniki Mikuni BS36 36mm
Pojemność zbiornika paliwa 24.5 L (6.5 US gal, 5.4 Imp gal) 22 L (5.81 US gal, 4.8 Imp gal)
Smarowanie Mokra miska olejowa
Zapłon TCI (Digital)
Skrzynia biegów 5-biegowa
Przekazanie napędu Łańcuch DID 50 (530) ZVM2 110 ogniw lub zamiennik.
Całkowita długość 2230 mm 2235 mm
Całkowita szerokość 730 mm 775 mm
Całkowita wysokość 1230 mm 1245 mm
Wysokość siedziska 780 mm 790 mm
Prześwit 140 mm
Rozstaw osi 1490mm 1495mm
Waga mokra z olejem, paliwem etc. 261.0 kg (575.4 pounds) 259.0 kg (571.0 pounds)
Zawieszenie przednie Teleskopowe z możliwością napięcia wstępnego sprężyny i systemem anti-dive Teleskopowe z możliwością napięcia wstępnego sprężyny.
Zawieszenie tylne Amortyzator gazowo-olejowy Amortyzator gazowo olejowy z regulacją napięcia wstępnego sprężyny.
Hamulce przód Podwójne tarcze hamulcowe
Hamulec tylny Pojedyncza tarcza hamulcowa
Ogumienie przód 120/80-VR16 do 1987 roku, 120/70-VR17 '88 do końca produkcji.
Ogumienie tył 150/80-VR16

Linki zewnętrzne

edytuj