Yanguan Qi’an

chiński mistrz chan

Yanguan Qi’an (chiń. 鹽官齊安, pinyin Yánguān Qí’ān; kor. 염관제안 Yŏmgwan Ch’ean; jap. Enkan Seian; wiet. Diễm Quan Tày An; ur. 752, zm. 843) – chiński mistrz chan szkoły hongzhou, jeden z uczniów mistrza Mazu Daoyi. Znany także jako Yanguan Shenjian.

Yanguan Qi’an
Data i miejsce urodzenia

752
Haiting

Data i miejsce śmierci

843
Yanguan

Szkoła

Hongzhou

Linia przekazu
Dharmy zen

Mazu Daoyi

Nauczyciel

Mazu Daoyi

Następca

Guannan Daochang

Zakon

Chan

Honorowy tytuł lub imię pośmiertne

Wukong

Życiorys

edytuj

Yanguan urodził się w powiecie Haiting w prow. Zhejiang. Pochodził z rodziny Li, spokrewnionej z królewską rodziną Tangów. Jako młody chłopiec rozpoczął praktykę buddyjską w klasztorze w okolicy, z której pochodził.

W wieku 20 lat przyjął pełną ordynację mnisią w Nanyue u mistrza winaji Zhiyana. Wkrótce po ordynacji Yanguan udał się w podróż i dołączył do mnisiej wspólnoty mistrza Mazu Daoyi na górze Gonggong w Qianzhou. Mazu osiedlił się na tej górze po roku 750, ale przed rokiem 757. Opuścił tę górę i przeniósł się Hongzhou około 770 r. Yanguan prawdopodobnie dotarł do mistrza także ok. 770 r. Za swoim nauczycielem udał się do klasztoru Kaiyuan.

W danych biograficznych mistrza od tego okresu istnieje 30-letnia luka.

Po koniec ery Yuanhe (806820) mistrz Yanguan osiadł w klasztorze Fale w Yuezhou, położonym na południe od Hangzhou, znajdującego się w dzisiejszej prow. Zhejiang. Po pewnym czasie otrzymał zaproszenie do Yanguan, na północ od Yuezhou, tuż przy zatoce Hangzhou, gdzie specjalnie dla niego wybudowano klasztor Haichangyuan.

Podczas pobytu w tym klasztorze przyciągnął wielu uczniów i zyskał sławę jako mistrz chan. Odwiedził go tam także przyszły cesarz, na którym Yanguan wywarł wielkie wrażenie. Gdy w 846 r. Xuanzong został cesarzem nadał mistrzowi pośmiertny tytuł Wukong (Oświecony do Pustki).

W klasztorze tym mistrz pozostał aż do swojej śmierci 24 stycznia 843 r.

Występuje w gong’anie 25 z Congrong lu

Uczniowie

edytuj

Mistrz miał kilku znanych uczniów, jednak najbardziej znanym z nich był Koreańczyk T'onghyo Pŏmil, który przeniósł nauki szkół hongzhou do Korei i stał się założycielem jednej z dziewięciu górskich szkół sŏnsagul.

Jeden z uczniów mistrza Yikong (bd) jako jeden z pierwszych mnichów szkoły chan udał się do Japonii. W kraju tym został powitany na dworze przez Danrin, małżonkę cesarza Saga (pan. 809823). W stolicy spędził kilka lat i następnie powrócił do Chin.

Napis na stupie mistrza został wykonany przez Lu Jianqiu (789846) i jest on głównym źródłem informacji o życiu mistrza.

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

Bibliografia

edytuj
  • Mario Poceski. Ordinary Mind as the Way. The Hongzhou School and the Growth of Chan Buddhism. Oxford University Press, Oxford, 2008 ISBN 978-0-19-531996-5.