Koreańczycy

Koreańczycy (kor. 조선민족 Chosŏn minjok, 한국인 Hangukin, 고려 사람 Korio-saram) – naród pochodzący ze Wschodniej Azji, autochtoniczny na Półwyspie Koreańskim (w Korei Południowej i Północnej), posługujący się głównie językiem koreańskim.

Koreańczycy

조선민족 / 한국인

Populacja	ok. 82 600 000
Miejsce zamieszkania	Korea Północna, Korea Południowa, Chiny (Yanbian), Japonia, Rosja, Wietnam, USA
Język	koreański
Religia	bezwyznaniowość • buddyzm • czondoizm • protestantyzm
Pokrewne	brak (naród izolowany)
Korea i kraje ze znaczącą mniejszością koreańską

Populacja Korei jest prawdopodobnie jedną z najbardziej jednorodnych etnicznie i językowo na świecie, z tylko jedną główną chińską mniejszością etniczną w Korei Południowej i Północnej, oraz niewielką mniejszością Japończyków w Korei Południowej. W Korei Północnej od lat 60. XX w. poczyniono o wiele więcej starań, by zwiększyć odsetek studentów i rezydentów w kraju niż w Korei Południowej. Od lat 60. do 80. studenci z Somalii, Angoli, Wietnamu oraz wschodniej Europy uczestniczyli w zajęciach Uniwersytetu im. Kim Ir Sena. Do dziś w okolicach Pjongjangu mieszkają Rosjanie i mieszkańcy innych krajów postkomunistycznych, a także Wietnamczycy.

Populacja

W odniesieniu do obecnych ustaleń, populacja Koreańczyków w poszczególnych krajach na świecie przedstawia się następująco:

• Korea Południowa: 50 470 970
• Korea Północna: 25 687 550
• USA: 2 570 546
• Chiny: 2 343 578
• Japonia: 900 214
• Rosja i byłe republiki radzieckie: 486 857
• Kanada: 250 000
• Ameryka Łacińska (głównie Brazylia): 100 000
• W sumie: 82 516 714

Pochodzenie

Pochodzenie Koreańczyków nie jest do dziś znane. Obecnie zalicza się ich do narodów izolowanych. Niektórzy uważają ich za ludność ałtajską, jednak ta hipoteza jest ostatnio często podważana.

Kultura

Koreańczycy, zarówno w Korei Północnej, jak i Południowej, dzielą dużo wspólnych aspektów kulturowych, ale ze względu na polityczne różnice pomiędzy krajami istnieje wiele różnic pomiędzy kulturami północnokoreańską a południowokoreańską.

Skupiska Koreańczyków poza państwami koreańskimi

Ponad 2 miliony Koreańczyków mieszka w Stanach Zjednoczonych, głównie w Nowym Jorku, Los Angeles, Chicago i Houston.

W Chińskiej Republice Ludowej są jedną z 56 grup etnicznych oficjalnie uznawanych przez państwo i jedną z głównych mniejszości. Największe skupiska znajdują się w północnej części Chin, szczególnie w Autonomicznej Koreańskiej Prefekturze Yanbian w prowincji Jilin, gdzie w 1997 było ich 854 tys.

W Japonii Koreańczycy japońscy zwani są Zainichi. Ich liczba wynosi ponad 528 tys. i stanowi ponad 40% populacji niejapończyków w tym kraju.

Około 450 tys. Koreańczyków żyje w byłych republikach Związku Radzieckiego, głównie w krajach Środkowej Azji. Istnieje również duża społeczność koreańska w południowej Rosji (wokół Wołgogradu), na Kaukazie oraz południowej Ukrainie. W roku 1937 Stalin deportował około 200 tys. Koreańczyków do Kazachstanu i Uzbekistanu, jako potencjalnych szpiegów Japonii. Prawdopodobnie dzięki więzom etnicznym, Korea Południowa była największym, po Rosji, partnerem handlowym Uzbekistanu i jednym z największych inwestorów w tym regionie. Istnieje również odrębna grupa Koreańczyków na rosyjskiej wyspie Sachalin, na którą zostali sprowadzeni/porwani przez Japończyków do pracy.

Duże skupiska tej narodowości znaleźć można w tzw. Koreatown w Australii, Japonii, Kanadzie i Chinach. W Europie największe skupisko Koreańczyków znajduje się w Niemczech. Licznie reprezentowani są także w multinarodowym Londynie.

Według danych Ministerstwa Spraw Zagranicznych Korei Południowej w 2017 roku w Polsce żyło 1745 Koreańczyków.