Yarrow (kocioł)
Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Yarrow – kocioł parowy opracowany pod koniec XIX wieku przez Alfreda Yarrowa. Najpopularniejszy typ kotła parowego na okrętach od końca XIX wieku.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dd/Yarrow_boiler_tubes_%28Rankin_Kennedy%2C_Modern_Engines%2C_Vol_VI%29.jpg/220px-Yarrow_boiler_tubes_%28Rankin_Kennedy%2C_Modern_Engines%2C_Vol_VI%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Yarrow_boiler_with_superheater%2C_coloured_%28Warships_To-day%2C_1936%29.jpg/220px-Yarrow_boiler_with_superheater%2C_coloured_%28Warships_To-day%2C_1936%29.jpg)
Miał mniejsze wymiary i ciężar od wcześniej stosowanych kotłów płomienicowo-płomieniówkowych i skośnorurowych. Cechował się także mniejszym niebezpieczeństwem wybuchu. Kotły ta były bardzo trudne do czyszczenia z kamienia kotłowego, dlatego wymagały wody uzdatnionej. Prawie zawsze były zasilane skroplinami. Z tego też powodu nie przyjęły się w parowozach. Jedynie górskie parowozy austriackie opalane ropą miały skrzynię ogniową wzorowaną na kotłach Yarrow.
Jest to kocioł opłomkowy, stromorurowy, z naturalnym obiegiem wody, o trzech walczakach, dwóch dolnych po bokach paleniska i górnym z odbieralnikiem pary. Walczaki dolne z górnym są połączone ogrzewanymi wiązkami rur zwanych opłomkami. W późniejszych konstrukcjach stosowano od 2 do 5 walczaków.
Występuje w wielu modyfikacjach, czasem pod nazwą konstruktora lub producenta.