Zabór pojazdu w celu krótkotrwałego użycia

Zabór pojazdu w celu krótkotrwałego użycia – występek polegający na zaborze pojazdu mechanicznego, któremu nie towarzyszy zamiar przywłaszczenia, a jedynie krótkotrwałego użycia. Sprawca chce posłużyć się zabranym pojazdem w celu doraźnym przez czas nieprzekraczający kilka godzin, by następnie porzucić go lub zwrócić właścicielowi. Wyłącznie ta okoliczność odróżnia omawiany występek od przestępstwa kradzieży. Dla ustalenia charakteru zamiaru sprawcy istotne są okoliczności towarzyszące dokonanemu zaborowi – jeżeli sprawca dokonuje przeróbek numerów identyfikacyjnych pojazdu, jego demontażu, poszukuje pasera w celu zbycia, to wówczas niewątpliwie działa z zamiarem przywłaszczenia i tym samym dokonuje kradzieży pojazdu.

Zabór pojazdu w celu krótkotrwałego użycia
KK z 1997
Ciężar gatunkowy

występek

Przepis

art. 289 § 1 k.k.

Kara

pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5

Strona podmiotowa

umyślna w zamiarze bezpośrednim kierunkowym

Odpowiedzialność od 15. roku życia

tak

Typ kwalifikowany

tak

Typ uprzywilejowany

  • jeżeli sprawcą jest osoba najbliższa ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego
  • można orzec grzywnę obok kary pozbawienia wolności
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Przestępstwo zaboru w celu krótkotrwałego użycia stanowi przykład penalizacji zastępczej – karania sprawców zaboru pojazdu, którym nie można było udowodnić działania z zamiarem przywłaszczenia (w celu osiągnięcia korzyści majątkowej).

Jeżeli pokrzywdzony jest osobą najbliższą dla podejrzanego, przestępstwo to jest ścigane jedynie na wniosek pokrzywdzonego, w innych wypadkach ścigane jest z urzędu[1].

Typy kwalifikowane

edytuj
  • zabór z włamaniem,
  • zabór pojazdu znacznej wartości,
  • zabór z porzuceniem pojazdu w stanie uszkodzonym lub w takich okolicznościach, że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub uszkodzenia pojazdu albo jego części lub zawartości,
  • zabór rozbójniczy

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 – Kodeks karny, Art. 289 § 5 (Dz.U. z 2022 r. poz. 1138).

Linki zewnętrzne

edytuj