Zagan Mehmed Pasza (zm. 1462 lub 1466) – wielki wezyr imperium osmańskiego w latach 1453-1456.

Był prawdopodobnie Grekiem, Serbem lub Albańczykiem. W młodości został wcielony w szeregi janczarów. Początkowo był zastępca wezyra. Wziął czynny udział w upadku Konstantynopola w 1453 roku[1]. Po upadku Halila Paszy został wielkim wezyrem. Jego przyjaciele objęli wpływowe stanowiska. On i jego bliscy byli agresywnymi neofitami islamu, ludźmi bez usankcjonowanych praw, całkowicie uzależnionymi od łaski sułtana. W 1456 roku został zdymisjonowany po nieudanej wyprawie przeciwko Węgrom[2].

Przypisy edytuj

  1. Steven Runciman, Upadek Konstantynopola 1453, przeł. Antoni Dębicki, wyd. 2, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1994, s. 61, 64, 74, 91, 105, 112, 118, 120, 127, 138, 148, 154, 167.
  2. Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. Tadeusz Zabłudowski, Warszawa 1977, s. 120.

Bibliografia edytuj

  • Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. Tadeusz Zabłudowski, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, s. 24, 56, 87, 97, 99, 103, 108, 110, 120, 182, 184-186, 188, 189, 226.
  • Steven Runciman, Upadek Konstantynopola 1453, przeł. Antoni Dębicki, wyd. 2, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1994.