Zagubione uczucia
Zagubione uczucia – polski film psychologiczny z 1957 roku w reżyserii Jerzego Zarzyckiego, do którego scenariusz napisali – oprócz reżysera – Hanna Mortkowicz-Olczakowa, Jerzy Andrzejewski oraz Julian Dziedzina.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1957 |
Data premiery |
21 października 1957 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
75 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Hanna Mortkowicz-Olczakowa |
Główne role |
Maria Klejdysz |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Adaptacja krótkiej opowieści Mortkowicz-Olczakowej, zatytułowanej Zośka, ukazywała losy przodownicy pracy z Nowej Huty, która porzucona przez męża nie daje sobie rady z wychowaniem czwórki dzieci. Jej najstarszy, 14-letni syn Adam pomaga wychować matce swoje rodzeństwo i pełni dla nich rolę ojca, co go przerasta. Adam po kłótni z matką zadaje się ze środowiskiem chuliganów, którzy pewnej nocy wyrzucają z nowohuckiego tramwaju motorniczego i pędzą w stronę Placu Centralnego ku przerażeniu pasażerów[1].
Zagubione uczucia powstały przy współpracy współtwórców Końca nocy – Walentyny Uszyckiej oraz Juliana Dziedziny – i dzielą z nim podobny portret wielkomiejskiej chuliganerii. Po premierze 21 października 1957 film Zarzyckiego okazał się jednak niecenzuralny ze względu na zbyt ponury wizerunek Nowej Huty (projektu państwa komunistycznego) i został zdjęty po kilku dniach z ekranów. Mimo to Zagubione uczucia otrzymały Syrenkę Warszawską dla najlepszego filmu polskiego roku, wespół z Człowiekiem na torze (1956) Andrzeja Munka[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Lubelski 2015 ↓, s. 214.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Lubelski , Historia kina polskiego 1895-2014, Kraków: Universitas, 2015 .
- Lubelski T., Encyklopedia kina, Kraków 2003.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zagubione uczucia w bazie filmpolski.pl
- Zagubione uczucia w bazie IMDb (ang.)