Zamek w Bieczu
Zamek w Bieczu – zamek królewski w stylu gotyckim usytuowany na Górze Zamkowej w Bieczu, po którym zachowały się jedynie fundamenty.
Historia
edytujNa wzgórzu nazywanym Górą Zamkową przy drodze z Biecza do Nowego Sącza, na miejscu wczesnośredniowiecznego grodu wybudowano w XIII wieku murowany zamek obronny, który był terenową siedzibą książąt i królów polskich. Często odnotowywano pobyt w nim króla Władysława Łokietka i jego syna Kazimierza Wielkiego. Przy zamku wzmiankowany był kościół św. Piotra. W 1401 roku na zamku król Władysław Jagiełło zaręczył się z Anną Cylejską. W 1439 roku na zamku król Władysław Warneńczyk spotkał się z królem węgierskim Albrechtem Habsburgiem. Zamek ostatecznie przestał pełnić funkcję obronną w 2 połowie XV wieku. W 1475 roku Kazimierz IV Jagiellończyk polecił rozebrać zamek i przenieść siedzibę starosty do drugiego zamku. Ruiny zamku i całej fortyfikacji istniały jeszcze w XIX wieku. O istnieniu zamku świadczą tylko zachowane w ziemi fundamenty.
W 1961 roku przeprowadzono wykopaliska archeologiczne.
Architektura
edytujZamek miał kształt wydłużonego prostokąta o wymiarach 20 x 42 m i posiadał od północy okrągłą wieżę o średnicy 10 m. Od południa wzgórze obmywała rzeka Ropa.
Inne zamki w Bieczu
edytujOprócz zamku na Górze Zamkowej w Bieczu znajdował się także niewielki zamek, w miejscu którego powstał później kościół św. Ducha w Bieczu i szpital oraz trzeci zamek, w miejscu którego zbudowano Kościół i klasztor franciszkański w Bieczu.
Bibliografia
edytuj- Jan Barut, Stanisław Motyka, Tadeusz Ślawski, Nad rzeką Ropą. Z dziejów Biecza, Gorlic i okolic, Kraków 1963
- Tadeusz Ślawski, Biecz. Zarys historyczno-krajoznawczy, Biecz 1996
- Tadeusz Ślawski, Biecz i okolice, Biecz: Towarzystwo Kulturalne Biecza i Regionu im. bpa M. Kromera, 2005, ISBN 83-86744-97-9, OCLC 749770110.