Zamek w Połonnem – zamek zbudowany w XIII w., w miejscu gdzie rzeka Chomorzec wpływa do Chomory[1].

Zamek w Połonnem
Ilustracja
Pozostałości zamku
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Miejscowość

Połonne

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XIII w.

Zniszczono

XIX w.

Kolejni właściciele

Lubomirscy, Kalikst Poniński

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Połonnem”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Połonnem”
Ziemia50°07′N 27°31′E/50,116667 27,516667

Historia edytuj

Za panowania książąt ruskich w XIII wieku istniał w tym miejscu warowny zamek. Układ zawarty pomiędzy królem Polski Kazimierzem Wielkim a Lubartem, księciem włodzimierskim w 1366 r., wymienia oddane księciu grody, w tym Połonne. W kolejnych latach warownia należała do Korony Królestwa Polskiego i do przedstawicieli rodziny Lubomirskich, którzy otrzymali go w nagrodę za zasługi.

Kozacy dowodzeni przez Maksyma Krzywonosa w 1648 r. napadali na zamek. Po desperackiej obronie miasto poddało się. Szlachta uciekła z Połonnego. Napastnicy wymordowali obrońców zamku oraz 10 tys. żydowskich mieszkańców, co ze szczegółami opisał Natan Hannower w osobnym rozdziale swojej kroniki Jawen mecula.

23 listopada 1781 r. król Polski Stanisław August Poniatowski, podczas powrotu z Kamieńca Podolskiego, gościł w zamku, uważanym wówczas za fortecę. Króla gościł ówczesny dziedzic ks. Kalikst Poniński, kawaler maltański[1]. W 1792 r. przed przewidywaną wojną z Rosją zamek został wzmocniony[2]. Pod koniec XIX w. z zamku pozostały resztki wałów, duże fragmenty lochów i jedna niewielka baszta[1].

Wyposażenie edytuj

Około 1640 r. Stanisław Lubomirski, wojewoda krakowski wzmocnił zamek wałem i murem oraz wyposażył w działa i akcesoria obronne. Wojewoda zaopatrzył zamek 400 ludźmi załogi i w żywność na trzy lata[1]. Załogę stanowili wówczas m.in. puszkarze[3] i cztery setki piechurów[2][4]

Przypisy edytuj

  1. a b c d Słownik geograficzny Królestwa Polskiego ↓, s. 727-728.
  2. a b Polonne. [dostęp 2013-09-27].
  3. W XV-XVII w. nazwa rzemieślnika wyrabiającego broń palną i działa. W kolejnych wiekach nazwa artylerzystów obsługujących działa
  4. Karol Szajnocha twierdzi, że twierdza miała 70 dział (Dwa lata dziejów naszych 1646 - 1648 Tom 2 Polska w 1648 1869 Lwów, s. 170).

Bibliografia edytuj

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. VIII. Warszawa: 1880–1902, s. 727-728.

Linki zewnętrzne edytuj