Zamek w Podzameczku

Zamek w Podzameczku[1] – zbudowany około 1600 r. przez Jana Krzysztofa Buczackiego-Tworowskiego[2][3] herbu Pilawa, jako twierdza wspierająca obronę zamku w Buczaczu[3].

Zamek w Podzameczku
Ilustracja
Ruiny zamku
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Podzameczek

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

1600

Zniszczono

1672

Pierwszy właściciel

Jan Krzysztof Buczacki-Tworowski

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek w Podzameczku”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Podzameczku”
Ziemia49°04′27″N 25°24′09″E/49,074167 25,402500

Historia edytuj

Warownia była wielokrotnie niszczona i odbudowywana[3]. W 1672 r. zamek został zniszczony przez wojska tureckie i nie został już odbudowany[4]. Był zamieszkiwany do końca XVIII w.[3]

Architektura edytuj

W 1600 r. założony został na planie zbliżonym do trójkąta prostokątnego według obrysu murów obronnych wzniesionych z czerwonego piaskowca. W każdym rogu znajduje się bastion, tam też były pomieszczenia mieszkalne. W rogu od strony północnej przy bastionie wzmocnionym dwiema skarpami stał główny budynek mieszkalny z potężną pięcioboczną basztą[3] od zachodu. Dwukondygnacyjny budynek był murowany. W rogu od strony południowej między flankującymi: bastionem i pięcioboczną wieżą znajduje się wjazd przez budynek bramy na duży dziedziniec.

Brama

Nad bramą, od góry znajdował się herb Pilawa Tworowskich Buczackich podtrzymywany przez dwa anioły[5]. Poniżej umieszczona jest tablica z sentencją w j. łac. SUSTINE ET ABSTINE (Wytrwałość i powściągliwość) i prawie niewidoczny podpis JAN ZBNY BUCZACKI. Pod nią kartusz z herbem zawierającym w tarczy trzy strzały między literami AB. Jest on podtrzymywany przez dwa lwy[6], opierające przednie łapy na postumentach po bokach płyciny (tablicy) z słabo czytelnym napisem w j. łac. POLYPOTENTE OBTINE 1600 AUGUST[5][7] (Plenipotencje otrzymał (w) sierpniu 1600). Natomiast tylne łapy lwów spoczywają na głowach. Pod tablicą centralnie maszkaron jako agrafa. Całe założenie otoczone jest murem obronnym z licznymi strzelnicami a dostępu do zamku broniły dawniej także wały i fosy[4]. Obecnie przetrwały ruiny budowli[3].

Przypisy edytuj

  1. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880–1902, s. 492.
  2. Jan Krzysztof Buczacki Tworowski. genealogia.grocholski.pl.
  3. a b c d e f Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 259. ISBN 83-921981-6-6.
  4. a b Podzameczek. [dostęp 2013-08-29].
  5. a b Buczacz [1882] "Pamiątki Buczackie" - ks. Barącz Sadok
  6. Наследие. Подзамочек. Руины замка. Часть 1/Спадщина. Підзамочек. Руїна замку. Частина. m-a-d-m-a-x.livejournal.com.
  7. Aleksander Czołowski (1865-1944): Dawne zamki i twierdze na Rusi Halickiej. s. 10. [dostęp 2023-08-22].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj