Zarząd Cywilny Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego

Zarząd Cywilny Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego (ZCZWiFP, także Komisariat Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego) – struktura administracji cywilnej na terenach wschodnich II RP wydzielona rozkazem Naczelnego Dowództwa z 17 stycznia 1920 z Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich (ZCZW)[1].

Obszar pod Zarządem Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego

ZCZWiFP objął dotychczasowy okręg wołyński i ziemie przyległe. Na czele ZCZWiFP stanął Naczelny Komisarz podlegający Komisarzowi Generalnemu Ziem Wschodnich. Aktem z 1 czerwca 1920 ZCZWiFP został podporządkowany Naczelnemu Wodzowi Wojsk Polskich (w przeciwieństwie do ZCZW podległego rządowi)[2]. ZCZWiFP faktycznie przestał istnieć z chwilą zajęcia tych ziem przez bolszewików latem 1920 a formalnie zlikwidowano go 9 września 1920[3]. Komisarzem Naczelnym był Antoni Mińkiewicz[4].

W skład ZCZWiFP wchodziły okręgi wołyński i podolski oraz delegatury przy dowództwach frontów.

15 marca 1920 utworzono powiat sarneński z dotychczasowych gmin powiatu rówieńskiego: Wysock, Dąbrowica, Lubikowicze, Niemowicze i Wiry oraz gmin powiatu owruckiego: Kisorycze, Olewsk i Jurowo[5].

15 maja 1920 powiat starokonstantynowski wyłączono z okręgu wołyńskiego i przyłączono do okręgu podolskiego[6].

1 czerwca 1920 z ZCZWiFP wyłączono powiaty: włodzimierski, kowelski, łucki, dubieński, rówieński (w granicach z 1 sierpnia 1914 r.) wraz z częścią powiatu ostrogskiego włączoną już do powiatu rówieńskiego, oraz północno-zachodnią część powiatu krzemienieckiego i przekazano ich zarząd rządowi RP[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 6, poz. 79.
  2. Dz. Urz. ZCZWiFP z 1920 r. Nr 13, poz. 168.
  3. Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 752.
  4. Dz. Urz. ZCZWiFP z 1920 r. Nr 1, poz. 2.
  5. Dz. Urz. ZCZWiFP z 1920 r. Nr 2, poz. 20.
  6. Dz. Urz. ZCZWiFP z 1920 r. Nr 8, poz. 11.
  7. Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 42, poz. 1058.

Bibliografia edytuj