Zbiornik Żermanicki
Zbiornik Żermanicki (cz. Vodní nádrž Žermanice) – zbiornik zaporowy utworzony przez spiętrzenie wód rzeki Łucyny w okolicy Żermanic w kraju morawsko-śląskim, w Czechach, Ma powierzchnię 2,48 km² i wybudowany został w latach 1951–1958 dla zaspokojenia potrzeb ostrawskiego przemysłu. Na budowę zapory zużyto 116 600 m³ betonu. Jej długość wynosi 314 m, a wysokość 38 m. Powierzchnia lustra wodnego to 248 ha a całkowita pojemność zapory wynosi 25 300 000 m³ wody, zaś maksymalna głębokość 28 m. W wyniku uruchomienia zapory zalane zostały części gmin Szobiszowic i Domasławic Dolnych a z ich pozostałych położonych na zachód od zbiornika ziem utworzono nową gminę – Łuczynę.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rzeka | |
| Data budowy |
1951–1958 |
| Pojemność całkowita |
25,3 mln m³ |
| Wysokość lustra wody |
około 290 m n.p.m. |
| Powierzchnia |
2,48 km² |
| Wysokość zapory |
38 m |
| Głębokość |
28 m |
| Funkcja |
rekreacja, źródło wody przemysłowej |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°43′10″N 18°27′43″E/49,719444 18,461944
| |
Oprócz bycia źródłem wody przemysłowej zbiornik uczynił też z pobliskich miejscowości takich jak: Domasłowice Dolne, Łucyna, Szobiszowice i same Żermanice popularnymi ośrodkami sportów wodnych i rekreacji.
BibliografiaEdytuj
- Milan Šimek. Přehradní nádrže na území okresů Frýdek-Místek a Karviná. „Těšínsko”. 30 (4), s. 5-8, 1987. (cz.).