Wikipedia

Zbysław Dobrowolski

profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, ekonomista, prakseolog, specjalizujący się w naukach o zarządzaniu

Zbysław Dobrowolski (ur. 29 kwietnia 1964) – dr hab. nauk ekonomicznych, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[1], ekonomista, prakseolog, specjalizujący się w naukach o zarządzaniu. Pracuje w Instytucie Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego[1], jest członkiem Doradczego Komitetu Naukowego Rzecznika Finansowego w Warszawie[2], Współtwórca trzech światowych standardów oraz wytycznych Międzynarodowej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli Państwowej (International Organization of Supreme Audit Institution – INTOSAI)[3], skupiającej organizacje publiczne z ponad 180 krajów[1].

Zbysław Dobrowolski
Ilustracja
Data urodzenia

29 kwietnia 1964

dr hab. nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonomista, prakseolog, nauki o zarządzaniu i jakości
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Ukończył studia magisterskie w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu[4]. W 2003 roku uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, a w 2012 roku doktora habilitowanego. Od roku 2012 pracuje na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego[5]. Od 1992 roku związany zawodowo z Najwyższą Izbą Kontroli[6], gdzie w latach 2013–2018 pełnił funkcję dyrektora jednej z delegatur[7][5]. Od 1993 roku rozpoczął w ramach Najwyższej Izby Kontroli działalność międzynarodową. Był jednym z pierwszych uczestników szkolenia w brytyjskim National Audit Office[8], a w 1998 roku brał udział w prestiżowym stażu skierowanym do kadry menedżerskiej najwyższych organów kontroli państwowej: GAO International Auditor Fellowship Program[9][10] w U.S. Government Accountability Office[11][5]. Staż ten skończyło wielu późniejszych prezesów zagranicznych odpowiedników Najwyższej Izby Kontroli, na przykład Prezes węgierskiego najwyższego organu kontroli państwowej (SAO of Hungary)[12]. Od 2008 roku związany z INTOSAI[13][14][15], gdzie w charakterze eksperta szkolił pracowników naczelnych organów kontroli państwowej z kilkudziesięciu krajów i współtworzył trzy globalne standardy i wytyczne audytu: ISSAI 130[16], GUID 5260[17], GUID 5270[18].

Działalność międzynarodowa edytuj

Od 2008 roku związany z INTOSAI[13][15], gdzie współtworzył trzy globalne standardy i wytyczne audytu: ISSAI 130[16], GUID 5260[17], GUID 5270. Jedyny polski ekspert INTOSAI IDI do spraw działalności szkoleniowej[19]. Polski przedstawiciel na konferencjach Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OSCE) w Dublinie i Pradze[20] w 2012 r.[21] Ekspert kilkunastu przedsięwzięć międzynarodowych, w tym organizowanych przez OECD[22] lub Unię Europejską, służących poprawie zarządzania organizacjami międzynarodowymi w innych krajach[5]. Na zaproszenie Kontrolera Generalnego Stanów Zjednoczonych współtworzył i współprowadził wraz z amerykańskim przedstawicielem najwyższego organu kontroli USA warsztaty szkoleniowe przeznaczone dla pracowników najwyższych organów kontroli państwowej z 10 krajów kandydujących do Unii Europejskiej. W późniejszym okresie na zaproszenie kierownictwa INTOSAI DI w charakterze eksperta, jako jedyny polski przedstawiciel brał udział w 2004 r. programie podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników naczelnych organów kontroli państwowej z krajów Europy Wschodniej i Azji[5]. W charakterze eksperta uczestniczył w programie pn. „Support and Bridging Activities for the SAI” organizowanym przez Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) w Tiranie[23]. W latach 2002–2017 udział w programach współpracy międzynarodowej służących rozwiązywaniu problemów zarządzania w organizacjach publicznych. Uczestniczył w przedsięwzięciach adresowanych do przedstawicieli naczelnych organów kontroli państwowej lub innych organizacji publicznych z kilkudziesięciu krajów, m.in. z: Korei Południowej, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Kenii, Indonezji, Ukrainy, Mołdawii, Gruzji, Rosji, Chin, Nigerii[23]. Uczestniczył w spotkaniach przedstawicieli naczelnych organów kontroli państwowej z Grupy Wyszehradzkiej i Słowenii służących doskonaleniu metodyki kontroli państwowej, a także brał udział w pracach Komitetu Sterującego Audytem Funduszu Emerytalnego oraz Działalności CERN, tj. Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (the European Organization for Nuclear Research)[24][5].

Pełnił funkcję redaktora naczelnego The International Journal on Government Financial Management, wydawanego przez the International Consortium on Governmental Financial Management, St. Michael’s Maryland USA (ICGFM)[25]. Autor licznych artykułów poświęconych problematyce kontroli państwowej[26][27][27], autor opracowania opublikowanego przez ONZ i INTOSAI, prezentowanego przez EUROSAI[28][29], ONZ[30], wskazywanego w opracowaniu OECD[31] i Unii Europejskiej[32], cytowany w opracowaniu Organizacji Narodów Zjednoczonych – Sustainable Development Goal 16: Focus on Public Institutions. World Public Sector Report 2019[33], opracowaniu Tweede Kamer der Staten-Generaal, 31 388 Signaleren van fraude[34], opracowaniu EUROSAI AUDIT SUR L’ÉTHIQUE DANS LES ORGANISATIONS DU SECTEUR PUBLIC[35]

Działalność naukowa i akademicka edytuj

Pracownik naukowy Instytutu Spraw Publicznych Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego[1], członek rad naukowych: Zarządzania Publicznego[36], Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego[37], czasopisma Finanse i Prawo Finansowe[38], członek rad programowych konferencji naukowych[39], przewodniczący sesji naukowych[40]. Recenzent ponad 150 publikacji naukowych[5], w tym Zeszytów Naukowych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlach[41], oraz artykułów opublikowanych w czasopismach o wysokim Impact Factor, WoS, Scopus[42]. Autor i współautor ponad 700 opracowań, w tym ponad 100 publikacji naukowych, w tym ponad 20 monografii, kilkunastu artykułów o wysokim Impact Factor[5]. Członek międzynarodowych stowarzyszeń naukowych, IRSPM[43]. Promotor 5 rozpraw doktorskich. Recenzent 3 postępowań habilitacyjnych. Promotor lub recenzent ponad 150 prac magisterskich lub licencjackich[1].

Zainteresowania naukowe edytuj

  • Zarządzanie organizacjami publicznymi,
  • Audyt oraz kontrola państwowa,
  • Zarządzanie przedsiębiorstwami,
  • Rozwój zasobów ludzkich,
  • Zarządzanie ograniczeniami

Doświadczenia praktyczne w zarządzaniu edytuj

Posiada ponad 25 lat doświadczeń, w tym w działalności kierowniczej oraz eksperckiej. Pełnił funkcję dyrektora jednej z delegatur Najwyższej Izby Kontroli[44], był ekspertem programów INTOSAI, a także finansowanych przez OECD i Unię Europejskiej. W ramach działalności eksperckiej uczestniczył w badaniach blisko 1000 organizacji[5]. Prelegent konferencji i seminariów dla praktyków[45][46].

Od 2024 członek rady nadzorczej KGHM Polska Miedź[47].

Wybrane publikacje edytuj

Zbysław Dobrowolski jest autorem i współautorem ponad 100 publikacji naukowych z zakresu zarządzania. Obejmują one: monografie, publikacje w czasopismach międzynarodowych i krajowych oraz rozdziały w pracach zbiorowych w języku polskim i angielskim.

Monografie edytuj

  • Dobrowolski, Zbysław (2021), Audyt: funkcje, formułowanie ustaleń, ryzyka, Warszawa: Wolters Kluwer, ISBN 978-83-82-23475-6.
  • Dobrowolski, Zbysław, Dobrowolska, Monika (2020), Zarządzanie antykorupcyjne w sektorze publicznym. Teoria i praktyka. Stosowanie normy PN-ISO-37001. Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków: Instytut Spraw Publicznych, Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-65688-59-0.
  • Dobrowolski, Zbysław, Kowalski, Tadeusz (2019), Zarządzanie wizerunkiem pracodawcy samorządowego, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, ISBN 978-83-23-34613-5.
  • Baran, Grzegorz, Dobrowolski, Zbysław, Dorczak, Roman (2019), Zarządzanie szkołą w warunkach zmienności otoczenia: prolegomena badań. Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków: Instytut Spraw Publicznych, Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-65688-51-4.
  • Dobrowolski, Zbysław, Kościelniak, Jacek (2019), Kontrola publiczna – ciągłość i zmiana: 100 lat kontroli państwowej, Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu, ISBN 978-83-8102-186-9.
  • Dobrowolski, Zbysław, Kościelniak, Jacek (2019), Najwyższa Izba Kontroli. Kierunki zmian. Organizacja i zarządzanie. Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków: Instytut Spraw Publicznych, Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-65688-29-3.
  • Dobrowolski, Zbysław (2018), Administracja publiczna w Polsce: zarządzanie: zarys problematyki: podręcznik akademicki. Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków: Instytut Spraw Publicznych, Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-65688-27-9.
  • Dobrowolski, Zbysław, Kościelniak, Jacek (2018), Audyt śledczy: w spółkach Skarbu Państwa i spółkach komunalnych. Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków: Instytut Spraw Publicznych, Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-65688-26-2.
  • Dobrowolski, Zbysław (2017), Combating Corruption and Other Organizational Pathologies. Series: Studies in politics, security and society, Volume 6, Frankfurt am Main: Peter Lang International, ISBN 978-3-631-67351-5.
  • Dorczak, Roman, Dobrowolski, Zbysław (red.) (2017), Wybrane problemy współczesnego zarządzania i przywództwa edukacyjnego. Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków: Instytut Spraw Publicznych, Uniwersytet Jagielloński, ISBN 978-83-65688-18-7.
  • Ignatowski, Grzegorz, Sułkowski, Łukasz, Dobrowolski, Zbysław (red.) (2016), Instrumenty polityki społecznej, Warszawa: Wydawnictwo Difin, ISBN 978-83-80-85137-5.
  • Sułkowski, Łukasz, Ignatowski, Grzegorz, Dobrowolski, Zbysław (red.) (2015), Oblicza patologii zawodowych i społecznych, Warszawa: Wydawnictwo Difin, ISBN 978-83-79-30761-6.
  • Kożuch, Barbara, Dobrowolski, Zbysław (2014), Creating Public Trust: An Organisational Perspective. Series: New horizons in management sciences, Volume 3, Frankfurt am Main: Peter Lang International, ISBN 978-3-631-62807-2.
  • Dobrowolski, Zbysław (2004), Kontrola wydatków publicznych w systemie demokracji amerykańskiej, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, ISBN 978-83-70-59673-6.

Rozdziały i artykuły naukowe edytuj

  • Dobrowolski, Zbysław (2021), The strategy of vaccination and global pandemic: how framing may thrive on strategy during and after Covid-19, European Research Studies Journal, 24(1), s. 532–541. DOI: 10.35808/ersj/1978
  • Dobrowolski, Zbysław (2021), Why some countries win and others loose from the COVID-19 pandemic?: navigating the uncertainty, European Research Studies Journal, 24(2), s. 1217–1226. DOI: 10.35808/ersj/2184
  • Dobrowolski, Zbysław (2021), Are the supreme audit institutions agile?: a cognitive orientation and agility measures. European Research Studies Journal, 24(1), s. 52–62. DOI:10.35808/ersj/1949
  • Sułkowski, Łukasz, Dobrowolski, Zbysław (2021), The role of supreme audit institutions in energy accountability in EU countries, Energy Policy, 156, 112413. DOI: 10.1016/j.enpol.2021.112413
  • Dobrowolski, Zbysław (2020), After COVID-19 : reorientation of crisis management in crisis, Entrepreneurship and Sustainability Issues, 8(2), s. 799–810. DOI: 10.9770/jesi.2020.8.2(48)
  • Dobrowolski, Zbysław (2020), The supreme audit institutions readiness to uncertainty, Entrepreneurship and Sustainability Issues, 8(1), s. 513–525. DOI: 10.9770/jesi.2020.8.1(36)
  • Dobrowolski, Zbysław, Sułkowski, Łukasz (2020), Implementing a sustainable model for anti-money laundering in the United Nations development goals, Sustainability, 12(1), 244. DOI: 10.3390/su12010244
  • Dobrowolski, Zbysław, Sułkowski, Łukasz (2020), Public ethnocentrism: a cognitive orientation and preventive measures, Journal of International Studies, 13(2), s. 178–190. DOI: 10.14254/2071-8330.2020/13-2/13
  • Dobrowolski, Zbysław, Szejner, Tomasz (2019), Enhancing innovation through implementation of the comprehensive approach to nurturing the compliance culture of the worldwide innovation ecosystem, Journal of Intercultural Management, 11(2), s. 21–46. DOI: 10.2478/joim-2019-0008
  • Dobrowolski, Zbysław (2017), Strategie i metody przeciwdziałania korupcji, [w:] Bezpieczeństwo ekonomiczne państwa: uwarunkowania, procesy, skutki, Jackiewicz, Aleksandra, Trzaskowska-Dmoch, Adrianna (red.), s. 113–128. Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu, ISBN 978-83-7556-958-2.
  • Dobrowolski, Zbysław (2017), Prolegomena badań planowania strategicznego działalności pożytku publicznego, Zarządzanie Publiczne, 2(38), s. 191–201. DOI 10.4467/20843968ZP.16.016.7231
  • Dobrowolski, Zbysław (2017), Prolegomena etnocentryzmu publicznego, Przedsiębiorczość i Zarządzanie, Globalna i lokalna ekonomia rozwoju: szanse i zagrożenia, 18(9/1), s. 127–136. ISSN 1733-2486.
  • Dobrowolski, Zbysław (2016), The role of universities in XXI century, Przedsiębiorczość i Zarządzanie, Humanistyczne aspekty zarządzania wiedzą i kompetencjami, 17(7/1), 31-42. ISSN 1733-2486.
  • Dobrowolski, Zbysław (2014), Building Intra-organizational Trust, Zarządzanie Publiczne, 4(28), s. 341–354. DOI 10.4467/20843968ZP.14.028.2772
  • Dobrowolski, Zbysław (2014), Zdolność organizacji publicznych do współdziałania publiczno-prywatnego, Zarządzanie Publiczne, 2(26), s. 137–147. DOI 10.4467/20843968ZP.14.012.2346

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Zbysław Dobrowolski – Instytut Spraw Publicznych – Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej [online], isp.uj.edu.pl [dostęp 2021-08-14].
  2. ↑ Skład Doradczego Komitetu Naukowego Rzecznika Finansowego – Rzecznik Finansowy [online] [dostęp 2021-08-14] (pol.).
  3. ↑ Home – INTOSAI [online], www.intosai.org [dostęp 2021-08-14].
  4. ↑ Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu [online], Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu [dostęp 2021-08-14] (pol.).
  5. ↑ a b c d e f g h i Zbysław Dobrowolski [online], Zbysław Dobrowolski [dostęp 2021-08-14] (pol.).
  6. ↑ Najwyższa Izba Kontroli [online], www.nik.gov.pl [dostęp 2021-08-14].
  7. ↑ Zbysław Dobrowolski – artykuły w serwisie Gazeta Lubuska [online], Gazeta Lubuska [dostęp 2021-08-14] (pol.).
  8. ↑ National Audit Office (NAO) [online], National Audit Office [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  9. ↑ https://image.slidesharecdn.com/1fcb894c-3b50-413c-a5a1-552ab570a158-151208121801-lva1-app6892/95/audit-fellowship-prog-participants-1-638.jpg?cb=1449577227
  10. ↑ U.S. Government Accountability Office, International Auditor Fellows [online], www.gao.gov [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  11. ↑ U.S. Government Accountability Office (U.S. GAO) [online], www.gao.gov [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  12. ↑ https://www.asz.hu/en/international-professional-trainings.
  13. ↑ a b Korupcja jest zjawiskiem uniwersalnym – Najwyższa Izba Kontroli [online], www.nik.gov.pl [dostęp 2021-08-14].
  14. ↑ https://www.nik.gov.pl/plik/id,9949.pdf
  15. ↑ a b http://wgfacml.asa.gov.eg/EN/meeting2016/10th_meeting_minutes.pdf.
  16. ↑ a b https://www.intosai.org/fileadmin/downloads/documents/open_access/ISSAI_100_to_400/issai_130/ISSAI_130_en.pdf.
  17. ↑ a b https://www.issai.org/wp-content/uploads/2019/08/GUID-5260-Governance-of-Public-Assets.pdf
  18. ↑ Guideline for the Audit of Corruption Prevention | IFPP [online] [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  19. ↑ Zbysław Dobrowolski, INTOSAI. International Journal of Government Auditing–April 2003. Governmental Auditing in the South Pacific Region:Cook Islands Perspective.
  20. ↑ Statement by Mr. Zbyslaw Dobrowolski, Economic Advisor, Supreme Audit Office, Jagiellonian University Institute of Public Affairs [online], www.osce.org [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  21. ↑ Organization for Security and Co-operation in Europe [online], www.osce.org [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  22. ↑ OECD.org – OECD [online], www.oecd.org [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  23. ↑ a b Globalne ekspertyzy [online], Globalne ekspertyzy [dostęp 2021-08-14] (pol.).
  24. ↑ Home | CERN [online], home.cern [dostęp 2021-08-14].
  25. ↑ Journal Guidelines [online], www.icgfm.org [dostęp 2021-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-11].
  26. ↑ https://web.archive.org/web/20210823072050/https://www.nik.gov.pl/plik/id%2C1750.pdf%26#x5B
  27. ↑ a b spis1999 [online], nik.gov.pl [dostęp 2024-04-26].
  28. ↑ https://www.eurosai.org/handle404?exporturi=/export/sites/eurosai/.content/documents/E_UN_INTOSAI_Joint_Project.pdf.
  29. ↑ https://www.eurosai.org/en/about-us/about-eurosai/.
  30. ↑ https://publicadministration.un.org/en/News-and-Events/UN-Cooperation-with-SAIs.
  31. ↑ Ttps://books.google.pl/books?id=GKQvDwAAQBAJ&pg=PA124&lpg=PA124&dq=A+UN-INTOSAI+Joint+Project:+Collection+of&source=bl&ots=ZWY2lJ26Ta&sig=ACfU3U2GDZ2u0GPSad1sIAULkB-X9vOrqg&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjHzuL9s4XyAhXN-ioKHRrODawQ6AEwA3oECAcQAw#v=onepage&q=A%20UN-INTOSAI%20Joint%20Project%3A%20Collection%20of&f=false.
  32. ↑ Paul Stephenson, María-Luisa Sánchez-Barrueco, Hartmut Aden (2021). Financial Accountability in the European Union: Institutions, Policy and Practice. London and New York: UACES. Routledge. https://books.google.pl/books?id=ChIHEAAAQBAJ&pg=PA107&lpg=PA107&dq=A+UN-INTOSAI+Joint+Project:+Collection+of&source=bl&ots=wNXm3tv8o-&sig=ACfU3U0_dUBMIypkXsY4a8UouhcHTok-ZQ&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjHzuL9s4XyAhXN-ioKHRrODawQ6AEwBHoECBIQAw#v=onepage&q=A%20UN-INTOSAI%20Joint%20Project%3A%20Collection%20of&f=false.
  33. ↑ United Nations. Sustainable Development Goal 16: Focus on Public Institutions. World Public Sector Report 2019 https://publicadministration.un.org/publications/content/PDFs/World%20Public%20Sector%20Report2019.pdf.
  34. ↑ Tweede Kamer der Staten-Generaal, 31 388 Signaleren van fraude.
  35. ↑ EUROSAI AUDIT SUR L’ÉTHIQUE DANS LES ORGANISATIONS DU SECTEUR PUBLIC http://www.aisccuf.org/fileadmin/user_upload/AISCCUF/Enregistrements_des_extensions/Evenements/ActuPrivee-2020/TFAE_AUDIT_SUR_L_ETHIQUE_DANS_LES_ORGANISATIONS_DU_SECTEUR_PUBLIC.pdf.
  36. ↑ Zarządzanie Publiczne [online], www.ejournals.eu [dostęp 2021-08-14].
  37. ↑ Monografie i Studia Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego https://isp.uj.edu.pl/documents/2103800/139368467/Przyw%C3%B3dztwo+edukacyjne+a+przemoc+r%C3%B3wnie%C5%9Bnicza/4059c106-2b35-4566-86ec-d09c447334df.
  38. ↑ Rada naukowa | Finanse i Prawo Finansowe [online], czasopisma.uni.lodz.pl [dostęp 2021-08-14].
  39. ↑ Komitet Programowy [online], www.wz.uw.edu.pl [dostęp 2021-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-11].
  40. ↑ Wydział Prawa i Administracji http://miesiecznik.uz.zgora.pl/wydawnictwo/miesiecznik10-2014/05.pdf.
  41. ↑ ZESZYTY NAUKOWE. Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2517/ZN.48.121_spis_tresci.pdf?sequence=2.
  42. ↑ Zbyslaw Dobrowolski’s Publons profile [online], publons.com [dostęp 2021-08-14] (ang.).
  43. ↑ News [online], IRSPM [dostęp 2021-08-14].
  44. ↑ Sprawozdanie z działalności Najwyższej Izby Kontroli w 2014 roku https://www.nik.gov.pl/plik/id,9949.pdf.
  45. ↑ Raportowanie odpowiedzialności i odpowiedzialne raportowanie [online], www.pibr.org.pl [dostęp 2021-08-14] (pol.).
  46. ↑ Dobrowolski Zbysław [online], www.samorzadoweforum.pl [dostęp 2021-08-14].
  47. ↑ Biznes.pap.pl - raport firmy KGHM POLSKA MIEDŹ SA [online], biznes.pap.pl [dostęp 2024-02-13].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbysław_Dobrowolski&oldid=73624744”