Zespół niedrożności dalszej części jelita cienkiego
Zespół niedrożności dalszej części jelita cienkiego (ang. DIOS – distal intestinal obstruction syndrome) – niedrożność jelit wywołana twardym stolcem występującym u chorych na mukowiscydozę. Wcześniej zespół ten nazywano niedrożnością smółkową jelita ze względu na podobieństwo tej choroby do niedrożności jelit, jaka występuje u noworodków z mukowiscydozą. Na zespół niedrożności dalszej części jelita cienkiego zapadają też starsze osoby z niewydolnością trzustki. Chorzy na DIOS mogą cierpieć na zaparcia.
Do objawów zespołu należą kurczowe bóle brzucha, wymioty i wyczuwalne masy w obrębie jamy brzusznej. Obraz rentgenowski jamy brzusznej przedstawia stolec w okrężnicy oraz poziomy powietrza i płynu w jelicie cienkim. Niejednokrotnie aby udrożnić jelita przeprowadza się operację, choć nie stosuje się jej, o ile nie doszło do pęknięcia jelit. We wcześnie rozpoznanych przypadkach podejmuje się próby leczenia zachowawczego: wprowadzenie zgłębnika nosowo-żołądkowego do odbarczenia żołądka i jelita cienkiego, podanie środków przeczyszczających i przeprowadzenie lewatywy. Osoby podatne na zespół niedrożności dalszej części jelita cienkiego mogą ponownie zapaść na tę chorobę, dlatego stosuje się leczenie podtrzymujące dawkami enzymów trzustki oraz lekami rozluźniającymi stolec.
Bibliografia
edytuj- Khoshoo V., Udall J.N.. Meconium ileus equivalent in children and adults.. „The American Journal of Gastroenterology”. 2 (89), s. 153–157, luty 1994. PMID: 8304294.
- Kulus M., Krenke K.: Pulmonologia dziecięca. Warszawa, PZWL, 2018, s. 325-326. ISBN 978-83-200-5512-2.
