Wikipedia

Znieczulenie ogonowe

Znieczulenie ogonowe – rodzaj znieczulenia, w którym środek miejscowo znieczulający wprowadza się do ogonowej części przestrzeni nadtwardówkowej przez rozwór krzyżowy, w celu znieczulenia korzeni nerwów krzyżowych i dolnych odcinków lędźwiowych. Obecnie ten typ znieczulenia wykonywany jest głównie u dzieci[1].

Rycina przedstawiająca kość krzyżową (łac. os sacrum) i guziczną (łac. os coccygis) z widocznym u dołu kości krzyżowej rozworem krzyżowym (łac. hiatus sacralis).

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Marie T. O’Toole (red.), Mosby’s medical dictionary, wyd. 9, St. Louis: Elsevier/Mosby, 2013, s. 308, ISBN 978-0-323-08541-0, OCLC 788298656.

  Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Znieczulenie_ogonowe&oldid=74707387”