Zofia Kuntze
Zofia Kuntze z domu Grabowska (ur. 4 stycznia 1900 we Lwowie, zm. 18 sierpnia 1944 w Warszawie) – polska zoolog, cytolog.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |
polska |
Życiorys
edytujStudiowała nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza pod kierunkiem prof. Jana Hirschlera. Na uczelni poznała swojego męża Romana Kuntzego. Od 1921 pracowała jako nauczycielka biologii w gimnazjach, równolegle kontynuowała pracę naukową. W 1933 przedstawiła rozprawę doktorską "O składnikach plazmatycznych w komórkach rozrodczych męskich raka rzecznego" i na jej podstawie uzyskała stopień naukowy doktora filozofii w zakresie zoologii. W 1937 Roman Kuntze otrzymał etat profesora nadzwyczajnego w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w związku z czym oboje przeprowadzili się do Warszawy. Zofia Kuntze podjęła wówczas pracę w Polskim Radio. Podczas okupacji pracowała w Państwowym Muzeum Zoologicznym, gdzie powierzono jej opracowanie zbioru muchówek, jednocześnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu. Zginęła 18 sierpnia 1944 zastrzelona przez Niemców, gdy podczas trwających walk powstańczych szła z białą chorągwią niosąc żywność dla uwięzionych w koszarach Stauferkaserne[1]. Została pochowana na Nowym cmentarzu na Służewie przy ul. Wałbrzyskiej.
Przypisy
edytuj- ↑ Szymon Datner, Kazimierz Leszczyński (red.): Zbrodnie okupanta w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku (w dokumentach). Warszawa: Wydawnictwo MON, 1962, s. 119.
Bibliografia
edytuj- Gabriel Brzęk, Straty wśród zoologów polskich w następstwie II wojny światowej, "Analecta. Studia i materiały z dziejów nauki" 6/2 (12) (1997) s. 183-184.