Zygmunt Jerzy Raczkowski (ur. 7 października 1925 w Zaborowie, zm. 25 lipca 2002[1]) – polski robotnik, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji.

Zygmunt Raczkowski
Data i miejsce urodzenia

7 października 1925
Zaborów

Data śmierci

25 lipca 2002

Poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji
Okres

od 1974
do 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Uzyskał wykształcenie podstawowe. Początkowo pracował w Elektrowni w Gdańsku, a następnie w Nadmorskich Zakładach Przemysłu Drzewnego i (odbywszy służbę wojskową) w Spółdzielni Budowlanej w Oliwie, a także przez krótki okres w Polskich Liniach Oceanicznych, zaś od marca 1958 w Gdańskim Przedsiębiorstwie Budowlanym (gdzie w 1963 został przewodniczącym Rady Zakładowej). Do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wstąpił w 1965. W latach 1966–1968 był zatrudniony na budowie w Libii, a następnie ponownie w Gdańskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. W 1972 został przewodniczącym Zarządu Okręgu Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Budowlanego w Gdańsku. Po reorganizacji instancji związkowych objął stanowisko kierownika gdańskiego Oddziału Zarządu Głównego Związku Budowlanych. W 1974 objął mandat posła na Sejm PRL po zmarłym Jerzym Starościaku ze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a w 1976 ponownie uzyskał mandat (w obu kadencjach reprezentował okręg Gdańsk). W trakcie VI kadencji zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, a w trakcie VII był zastępcą przewodniczącego Komisji Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

Pochowany na cmentarzu Oliwskim[1] (kwatera 28-B-8).

 
Grób Zygmunta Raczkowskiego na cmentarzu Oliwskim

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj